 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/297
Karar No : 1997/427
Tarih : 28.01.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, işkazasında ölen sigortalı işçinin hak sahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün, davacı ve davalılardan şirket avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Neslihan Sever tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : Dava, Tedaş Ankara Elektrik Dağıtım Müessesesi hakkında açılmıştır. Öncelikle husumetin doğru tevcihi dava şartlarından olup, mahkemece kendiliğinden gözönünde tutulmalıdır.
Bu yönde; Yüksek Planlama Kurulu'nun 25.11.1993 Tarih ve 1993/9-1035 sayılı kararında; TEDAŞ'a bağlı müesseselerin kaldırılarak bağlı ortaklık yapısına dönüştürülmesi ve bağlı ortaklığa dönüştürülen müesseselerle ilgili henüz sonuçlanmamış dava icra takibi ve bunun gibi adli, idari, mali ve ticari işlerin bağlı ortaklık tarafından tamamlanması öngörülmüştür. Bu çevrede davalı müessesenin kaldırılarak bağlı ortaklık yapısına dönüştürülüp dönüştürülmediği konusu araştırılmalı ve bağlı ortaklığa dönüştürüldüğünün saptanması halinde bu durumun davanın açılmasından sonra gerçekleşmesi halinde husumette yanılma nedeniyle ilgili kuruluşa tebligat yapılarak onun huzuruyla yargılama yapılmalı, davanın açılmasından önce davalının tüzel kişiliğini yitirerek bağlı ortaklığa dönüştürülmesi halinde ise dava husumetten reddedilmelidir.
Husumet konusunda belirtilen maddi ve hukuki esaslar gözönünde tutulmadan eksik araştırma ve inceleme ile hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre davacı kurum ile davalı TEDAŞ'ın sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.1.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.