 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E:1995/4718
K.1995/5232
T:06.06.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR ÖZETİ:1-Kız çocukların destekten yararlanma yaşı kural olarak köylerde 18, kentlerde 22'dir.
2-Kazalının işyerinde TİS varsa kazancının TİS hükümlerine göre belirlenmesi gerekir.
YARGITAY KARARI
Davacı, trafik işkazasında ölen sigortalı işçinin haksahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün, davacı ve davalılardan Mustafa Y... Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Neslihan S... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan, sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Hüküm İş Mahkemesinden verilmiştir. 5521 sayılı iş Mahkemeleri Kanunu'nün 8. maddesi hükmüne göre ise İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Olayda hüküm 16.2.1995 tarihinde temyiz eden Davalı Mustafa'ya tebliğ edilmiş; temyiz ise 20.3.1995 tarihinde vuku bulmuştur. Şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi fazlası ile geçmiştir.
O halde, 1.6.1990 tarih ve 1989/3 Esas, 1990/4 karar sayılı Yargıtay içtihadı Birleştirme kararı da gözönünde tutularak temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddi cihetine gitmek gerekmiştir.
II-Davacı Kurumun temyiz itirazlarına gelince;
1-Dosyadaki yakılara toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı Kurumun rücu alacağının tavanının teşkil eden miktarın belirlenmesinde; zararın tesbiti aşamasında sigortalının bilinen dönemdeki kazancının işverenin T.C Karayolları olması karşısında mümkün oldukça Toplu iş Sözleşmesi Hükümlerine göre saptanması gerekirken aksini öngören hesap raporunun hükme dayanak kılınması, giderek rapor tarihinden sonra, ancak hüküm tarihinden önce yürürlüğe giren 1.8.1992 ve 1.8.1993 ve 1.9. 1994 tarihli asgari ücret artışlarının artırımlı olarak) gözetilmemesi ve hüküm tarihine göre bir kesim bilinen dönem için iskonto işlemi yapılması suretiyle tavanın eksik tesbiti isabetsizdir.
3-Haksahibi erkek çocuk Muharrem 29.12.1976 doğumlu olup destekten yararlanma süresinin orta yada yüksek öğrenimde bulunup bulunmamasına göre belirlenmesi gerekirken bu sürenin 18 yaşla sınırlı tutulması yerinde değildir.
4-Hak sahibi kız çocukların destekten yararlanma süreleri evlenmeleri üstün olasılık dahilinde bulunduğu yaşa göre belirlenir ki, bu yaş kural olarak köylerde 18, kentlerde 22 'dir. Ne var ki bu kural gerçeğin varsayımlara üstünlüğü ilkesini bertaraf edemez. Giderek her somut olayda özellikleri gözönünde bulundurulması gerekir. Dava konusu olayda hak sahibi kız çocuklarından Feriha 1.5.1968, Rabia 15.4.1972 doğumlu olup destekten yararlanma sürelerinin fiili durum
araştırılarak henüz evlenmemişlerse Feriha için 25, Rabia için 22 yaşın ikmalinden daha uzun süreyi içerecek yaşa göre belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile ve mevcut duruma da aykırı biçimde hüküm tesisi hatalıdır.
5-Ana dosya ile birleştirilen 1992/301 esas sayılı dosyadaki isteme ilişkin olarak olumlu yada olumsuz yönde karar verilmemesi de keza usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 6.6.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.