 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/5235
Karar No: 1998/5497
Tarih: 14.9.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, davalının yöneticisi bulunduğu Apartman işyerinde 1.4.1979 tarihinden itibaren asgari ücretle geçen çalışmalarının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün, taraflar Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Ercan Turan tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki, karar teshil; edildi.
l-Dosyadaki yazılara toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalıların temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının, davalı Mehmet'in yöneticisi olduğu apartman işyerindeki çalışmalarının tesbitine yönelik davasının yargılaması sonucunda karar yerinde yazılı gerekçelerle1.4.1979-18.1.1993 tarihleri arasında yarım gün çalışma esası üzerinden ayda 15 gün, yılda ise 180 gün çalışmasının kabulüyle bu süre içinde toplam 2484 yılda ise günlük çalışmanın tesbiti yolunda karar verilmiştir. Yargılama sürecinde toplanan kanıtlar ve taraf beyanlarında yarım günlük çalışmanın kabulünü haklı kılacak veriler elde edilemediği gibi bir davalı tanığının davacı için evlere gündeliğe gittiği yolunda beyanda bulunması da, gidilen gün sayısı ve dönemi belirgin olmayan bir süreden hareketle tüm çalışmanın kısmı kabulünü haklı kılmaz.
10 Daireli ve bir süre öncesindeki kömür kaloriferli olan apartman işyerindeki çalışma biçimine yönelik tanık beyanları ve apartman kayıtları tam gün çalışmanın kabulünü gerektirdiği gibi, sigortalı fiilen tam gün çalışmasa bile, emeğini iş v erenin emrine hazır tutması da çalışma süresi içinde değerlendirilmelidir. Açıklanan gerekçe karşısında kabule karar verilen dönem çalışmasının tam gün çalışma olarak gerçekleştiğinin gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.9.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.