Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde asgari ücretle devamlı olarak geçen çalışmalarının tesbitine karar verilmesini istemiştir.

 

Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.

 

Hükmün, davalılardan Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

Davacı, 2.2.1976-31.12.1977 tarihleri arasında davacı Oto T   Kollektif Şirketine ait işyerinde sürekli çalışmasına rağmen, 690 gün yerine 460 gün, diğer davalıya ait işyerinde de 2.1.1978-31.7.1980 tarihleri arasında hizmet akdi ile sürekli çalıştığını; ancak, sigortaya 930 gün yerine 554 gün bildirim-de bulunulduğunu, bu nedenle bu işyerlerinde sözü edilen tarihlerde sürekli çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiş ve talep mahkemece aynen kabul edilmişse de, karar yerinde kabul edildiği gibi, davacı 30.6.1988 tarihinde Ankara 3. İş Mahkemesi'ne açtığı hizmet tesbiti davasında, davalı Halimeye ait işyerinde 1.1.1973-31.7.1980 tarihlerinde çalışmasında 1.1.1973-2.2.1976 döneminin Sosyal Sigortalar Kurumu'na bildirilmediğini beyan ederek bu sürenin tesbitini istemiş olmakla, davasını açık ve seçik bir biçimde istenen sürelerin tesbitine hasretmiştir.

 

Daha sonra işbu dava ile de, 2.1.1978-31.7.1980 süresinin tesbitini isteme olanağı yoktur. Zira, davasını belli bir süreye hasretmesi tarafları ve mahkemeyi bağlayıcı niteliktedir. Sonradan dava açmak suretiyle talebini değiştirip, genişletmesi kabul edilemez. Bu hususun gözardı edilmesi isabetsizdir.

 

Ayrıca, davacı, diğer davalı Oto T   Kollektif Şirketi'nde de 2.2.1976- 31.12.1977 devresinde çalıştığını ve bu süreninde tesbitini talep etmişse de, Ankara 3. İş Mahkemesi'ne açtığı ilk davada, bu işyerinde bu sürede çalıştığından söz etmediği gibi aksine bu sürede diğer davalıya ait işyerinde çalıştığını ve dolaylı olarak primlerinin de noksansız yatırıldığını söylemiştir. Yukarıda ifade edildiği gibi, ilk dava ile talebin çerçevesini çizen ve sınırlayan davacının bu dava ve talebinde samimi olacağı düşünülemez. Kaldı ki dosyada mevcut 23 Şubat 1978 tarihli işe giriş bildirgesinde davacının 2.2.1976 tarihinde İhsan isimli şahsa ait işyerinde işe başladığı ve 31 .12.1977 tarihine kadarda 460 günlük priminin yatırıldığı görülmüştür.

 

Dosyadaki bilgi ve belgeler ile bu anlatımlar karşısında davanın inandırıcılığını düşünüp kabul etmek olanak dışıdır.

 

Açıklanan bu maddi ve hukuki olgular göz önüe alınmaksızın, davanın reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

 

O halde, davalı Kurum'un bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), 13.4.1993gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972