 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1992/1812
K: 1992/8647
T: 24.09.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 1966-1968 yılları arasında geçen çalışmalarının yıl, ay, gün ve yevmiye miktarları itibariyle 506 sayılı Yasa kapsamında fiilen sigortalı geçen hizmetler olarak kabul ve tesbitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, ilamında blirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Suna Memlük tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Davacının tesbitini istediği tarihlerdeki çalışmalarının önceden 2167 sayılı Yasa gereğince borçlanıldığı ve bu sürelerin sigortalı hizmet olarak değerlendirildiği dokya içerisindeki bilgi ve belgelerden ve kesinleşen önceki 1989-224.304 esas ve karar sayılı dava dosyası kapsamından anlaşılmaktadır. Öte yandan, 2167 sayılı yasa gereğince borçlanılan ve sigortalı hizmet olarak değerlendirilmesi kabul edilen sürelerin, bu davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunun 79/8. maddesi gereğince yeniden değerlendirilmesinde davacının hukuki yararının bulunmadığı da ortadadır.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın davanın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş bulunması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerde BOZULMASINA, 24.9.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
