 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1992/1574
K: 1992/5472
T: 14.05.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, davalının yanında 26.2.1982 tarihinden itibaren ücret karşılığı devamlı olarak geçen çalışmaların prim ödeme gün sayıları ve prime esas kazanç toplamlarıyla birlikte tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Lütfi Tombaloğlu tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Davacının 1982-1990 yılları arasında, davalı ev hizmetlerinde sürekli çalıştığı yolundaki talebi mahkemece haftada 5 gün olmak üzere hüküm altına alınmıştır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 3/1-(b) bendi uyarınca, ev hizmetlerinde ücretle ve sürekli çalışanların sigorta kapsamına alınmaları mümkündür.
Dinlenen tanık beyanlarından, davacının davalı ev işlerinde çalıştığı bildirilmişsede, ne tür işleri gördüğü, hizmet gördüren kişinin mali ve ekonomik gücünün devamlı sigortalı çalıştırmaya müsait olup olmadığı, giderek hizmet görülen evde bu tür hizmete gerek olup olmadığı başka bir anlatımla, sigorta kapsamına alınacak nitelikte bir işyeri olup olmadığı yönleri ortaya çıkmamaktadır. Bu tür geçmie yönelik kamu düzeni ile yakından ilgili uzun süreli tesbit davaları, belirtilen konuların inandırıcı ve yeterli kanıtlarla ortaya konmaları durumunda kabul edilebilir.
Mahkemece, yeterli inceleme ve araşştırma yapılmaksızın davanın kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.5.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
