 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1992/14483
K: 1993/5888
T: 25.05.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, Amerikan hastanesinin istemiş olduğu tedavi giderinin davalı Kurumdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Davacı, Sosyal Sigortalar Kurumundan yaşlılık aylığı almakta olduğunu, Amerika Birleşik Devletinde çalışan oğlunun ziyaretine gittiğini, orada bulunmakta iken kendisine kalp krizi geldiğini ve acilen "Topkins Cummunity Hospital" hastanesine kaldırılıp tedavi edildiğini, bu Amerikan hastanesinin bilahare tedavi masraflarını Sosyal Sigortalar Kurumundan isteğini, Kurumun ise hastalığın Türkiye'de tedavisi mümkün bulunduğu gerekçesiyle ödeme yapmadığını, bu kerre Amerikan hastanesinin tedavi masraflarını kendisinden istediğini ileri sürmüş söz konusu masrafların davalı Kurum tarafından ödenmesi gerektiğinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Davada çözümlenmesi gereken hukuksal sorun yaşlılık aylığı almakta olan sigortalının seyahat amacıyla çıktığı yurtdışında acilen hastalanması sonucunda yapılan masrafların Kurum tarafından ödenmesinin mümkün olabilip olamayacağı meselesidir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı yasanın 32 ve 36. maddeleridir. 32. maddeye göre yurtiçinde tedavisi mümkün olmayan sigortalıların Kurum sağlık tesislerinden rapor verildiği takdirde yurt dışında tedavileri yapılabilmektedir. Ancak 36. maddede yaşlılık aylığı alanların ancak 32. maddenin (A) ve (B) fıkralarında belirtilen yardımlardan yararlanabilecekleri hükme bağlanmıştır. Oysa 32. maddenin (c) fıkrası, sigortalıların hangi hallerde ve hangi koşullarla yurtdışı tedavilerinden yararlanabileceklerini düzenlemiştir. 36. madde (c) fıkrasına atıf yapmadığına göre gelir ve aylık almakta olanlara ve aile bireylerine başka bir anlatımla pasif sigortalılara yurtdışında tedavi görme imkanı tanınmamıştır. Olayda davacı yaşlılık aylığı almakta iken yurtdışında tedavi gördüğüne göre 36. maddeye göre yurtdışında yapılan tedavi masraflarını isteyemez.
Ne var ki, davacının acilen hastaneye kaldırılmasına, Türkiye'de dahi olsa tedavisinin yapılmasının oradan alınan raporlara nazaran zorunlu bulunmasına göre davacıyı tedavi masrafları yardımından tamamen yoksun bırakmak, sosyal güvenlik hukukunun sigortalının sağlıklı yaşama hakkını güvenceye alan temel ilkelerine ters düştüğü gibi hak ve nesafet kurallarına da aykırıdır. Hal böyle olunca yurtdışında hastalanan davacının Türkiye'de hastalanmış olsaydı, Kurum sağlık tesislerinde ne kadar masrafla tedavi görecek idiyse, o kadar miktar hesabettirilmeli ve ortaya çıkacak tedavi masraflarını kurum tarafından ödenmesi gerektiğinin tesbitine hükmedilmelidir.
Mahkemece, açıklanan bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde karar verilmiş olması, usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri, amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25.5.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
