 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1991/9229
K: 1992/6304
T: 02.06.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 23.3.1980-25.2.1982 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tesbitiyle bu sürelerin sigortalı hizmetlerden sayılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Neslihan Sever tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : Davacının, 23.3.1980-25.2.1982 tarihleri arasında sigortalı olması gereken çalışmalarının tesbitine ilişkin talebi mahkemece aynen kabul edilmiştir.
Oysa, davacının, çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşuna aittir. Kamu kuruluşlarında, çalışmaların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Nitekim, davacıya ait kimi çalışmaların resmi kayıtlara intikal ettirildiği de tartışmasızdır. Bunun dışında davacının, kayıtlarda gözükmeyen çalışmalarının hangi nedenle bildirim dışı kaldığı gereğince ve yeterince araştırma konusu yapılmamıştır.
Davacının, anılan çalışmalarının, gerçekten olup olmadığını davalı kamu kuruluşu kayıt ve ücret bordrolarından saptamak, bu tür belgelerde noksanlık varsa, bunun nedenini araştırmak giderek işveren kuruluşun davacı ile ilgili yetkili şef, amir, müdür gibi yetkili kişilerini dinleyerek bir sonuca ulaşmak gerekirken, yetersiz üç tanık beyanına dayanarak karar vermek usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Davacının çalıştığı bir kısım devrelere ait aldığı ücretler yazılı belgelerde değişik miktarlarda olduğu halde tüm devreler için 1250 TL. günlük ücretin esas alınarak karar verilmeside usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 2.6.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.