 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1991/7381
K: 1991/7914
T: 14.10.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, 1.8.1988 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tesbitiyle, Kurum muarazasının men'ine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraflar Avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Gülsevin Erkan tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sora işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı kurumun temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddi gerekir.
2 - Davada, davacının 4.7.1988 tarihinde yaşlılık aylığı bağlanması için Kurum başvurduğu, anılan tarihte henüz işinden ayrılmadığından talebinin reddedildiği, 30.7.1990 tarihli başvuru dilekçesinin tahsis talep dilekçesi olduğu kabul edilerek ancak 15.8.1990 tarihinden itibaren Kurumca yaşlılık aylığı bağlandığı, oysa işyerinden 17.7.1988 tarihinde ayrılmış olmasına göre 18.3.1991 tarihli tavzih dilekçesinde belirtildiği üzere 1.8.1988 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğine ve Kurum kararının iptaline karar verilmesinin istendiği anlaşılmıştır.
Davacının, 4.7.1988 tarihli dilekçe ile yaşlılık aylığı tahsis edilmesini istediğinde çalışmakta olduğu 17.7.1988 tarihinde iş akdinin feshedildiği ve işinden ayrıldığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Sosyal Sigortalar Kurumu, yaşlılık aylığı başlanması isteğinin işten ayrıldıktan sonra yapılmasını öngörmekte, işten ayrılmadan önce yapılan isteği geçersiz saymaktadır. Ne var ki, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununda, isteğin, işten ayrılmadan önce yapılması halinde, işten ayrılma daha sonra gerçekleştiği taktirde isteğin geçersiz sayılacağını ve yeniden istekde bulunulması gerektiğini gösteren herhangi bir hüküm yoktur. İşten ayrılma 17.7.1988 tarihinde gerçekleştiğine göre, 4.7.1988 tarihli tahsis istemine ilişkin başvurunun geçerli olması ve 1.8.1988 tarihinden itibaren tahsisin yapılması gerekir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilerek, tahsisin 1.8.1988 tarihinden itibaren yapılmasına karar vermek gerekirken, isteğin kısmen kabulüne hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.10.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.