 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E. 1991/5817
K. 1992/276
T. 23.1.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET : İcra ve İflas Kanununun 67/2. maddesi, alacaklının icra inkar tazminatıyla yükümlü tutulabilmesini haksız ve kötü niyetli olması koşulunun gerçekleşmesine bağlıtutmuş olup davacı Bağ-Kur'un prim tahsilinde kötü niyetle davrandığından sözedilemez. Bu nedenle davacı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesi usul ve kanunaaykırıdır.
(2004 s. İİK. m. 67/2)
Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptaliyle, takibin devamına ve % 40 icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- İcra ve İflas Kanununun 67/2. maddesi, alacaklının icra inkar tazminatıyla yükümlü tutulabilmesini haksız ve kötü niyetli olması koşulunun gerçekleşmesine bağlı tutmuş olup davacı Bağ-Kur'un prim tahsilinde kötü niyetle davrandığından sözedilemez. Bu nedenle davacı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.1.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
