 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1991/11188
K: 1992/1639
T: 13.02.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 5.9.1977 - 27.10.1985 tarihleri arasında toplam 2922 gün süreyle geçen çalışmalarının ücretleriyle birlikte tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Sosyal Sigortalar Kurumu Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : 1977-1985 yılları arasında, davalı ev hizmetlerinde çalıştığı yolundaki tesbit talebi mahkemece aynen hüküm altına alınmıştır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı yasanın 3/1 - (D) bendine göre, ev hizmetlerinde ücretle ve sürekli çalışanların sigorta kapsamına alınmaları mümkündür.
Dinlenen tanık beyanlarından; davacının, davalı ev hizmetlerinde sürekli çalışıp çalışmadığı, ne tür işleri gördüğü, hizmet gördüren kişinin mali ve 2ekonomik gücünün devamlı sigortalı çalıştırmaya müsait olup olmadığı giderek hizmet görülen evde bu tür hizmete gerek olup olmadığı yönleri ortaya çıkmamaktadır. Bu tür geçmişe yönelik kamu düzeni ile yakından ilgili uzun süreli tesbit davaları, belirtilen konuların, inandırıcı ve yeterli kanıtlarla ortaya konmaları durumunda kabul edilebilir.
Mahkemece, yeterli inceleme ve araştırma yapılmaksızın davanın kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.2.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
