 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1990/658
K: 1990/2790
T: 22.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, çalıştığı iş ve işyeri itibariyle 506 sayılı Yasaya 2098 sayılı Yasa ile eklenen ek 1. madde kapsamına girdiğinin ve bu maddeden yararlanması gerektiğinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporlar dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : 1- Dava; 506 sayılı Kanuna 2098 sayılı Kanunla eklenen ek 1. (291 sayılı KHK gereğince Ek 5.) madde hükümlerinden yararlandırılma istemiyle açılmıştır. Davacının basın ve gazetecilik işkolundaki çalışmaları anılan maddenin II. bendinin kapsamına girmekte ise de, bent içerisindeki (a-f) harfleriyle sayılan 6 alt bentte öngörülen hallerden birinin de ayrıca gerçekleşmesi gerekmektedir. Söz konusu alt bentler değişik fiziksel dış etkenleri içermekte olduğundan bunların varlığını saptamak işi de değişik teknik ve bilim dallarını ilgilendirmektedir. Dava bu alt bentlerden herhangi biri belirtilmeksizin genel bir ifadeyle açılmış bulunduğuna göre, bunların tümünü inceleyecek biçimde bir bilirkişi kurulunun oluşturulması gereği yasal zorunluluk olarak belirlenmektedir. Giderek, davada bilgisine başvurulan Sosyal sigortalar Kurumu emekli baş müfettişinin hangi teknik ve bilim dalında uzman olduğu da belli değildir.
2 - Öte yandan, hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda işletmesi olan davacının çalıştığı odanın aydınlığa baktığı ve doğal ışığı yeterli derecede alamadığı belirtilmiş ve mahkemece bu tesbite dayanılarak anılan maddenin II-e bendi hükmü çevresinde hüküm kurulmuştur. İş Kanununun 73. maddesi hükmünce işveren, işçisinin sağlığının korunması bakımından gerekli şartları sağlamakla yükümlüdür. İşveren bu yükümünü yerine getirmemiş, başka bir anlatımla davacıya doğal ışıklı bir oda verilmemişse, bu durum II-e bendi hükmünün uygulanmasına yol açamaz. Gerçekten, anılan hüküm, yapılan işin özelliği olarak doğal ışığın hiç girmemesi gereken bir ortamda suni ışık altında çalışması halinde uygulanabilecek bir hükümdür.
Aynı maddenin II-f bendi çevresinde kurulan hüküm de bilirkişi bilgisine dayandırılmıştır. Ancak işletme servisinde çalışmanın ne gibi işleri kapsadığı belirlenmemiştir. Gazete işletmesinin özelliğinden söz edilerek, niteliği belli olmayan bu iş ile ilgili mesainin yarıdan fazlasının saat 20.00'den sonra geçtiğini kabul etmek isabetli sayılamaz. Bilirkişinin kabul ettiği 15 günde bir değişen ikili vardiya ile çalıştığının kanıtları gösterilmemiş, varsayıma gidilmiştir.
Açıklanan maddi ve hukuksal olgular gözardı edilerek, eksik araştırma ve inceleme sonucu konuda uzman olup olmadığı anlaşılamıyan ve içeriği bakımından da yetersiz bulunan bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, ve temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.3.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.