 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1990/4178
K: 1990/4382
T: 08.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, murisinin 1.1.1949 ile 20.11.1954 tarihleri arasında geçen hizmetlerinin tesbitiyle bu sürenin T.C. Emekli Sandığına tabi hizmetleriyle birleştirilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı kurum Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Davada, davacının eşi İ.'nin 1.1.1949 tarihinden 20.11.1954 tarihine kadar davalı DDY. Genel Müdürülğüne ait işyerinde DDY ve Limanları İşletme Genel Müdürlüğü işçileri Emekli Sandığına tabi olarak geçen bilahare 991 sayılı Kanunla Sosyal Sigortalar Kurumuna devredilen sigortalı çalışmaların tesbiti istenilmektedir. Aynı mahkemenin 986/365 esas sayılı dosyası içeriğinden İ.G. ile ilgili olarak 1954 yılında 152 gün prim ödendiğine ilişkin belge olduğu gibi diğer bir belgede de 1.4.1954 - 10.11.1954 tarihleri arasında Sosyal Sigortalar Kurumuna tabi olduğu belirtilmiştir. Ne var ki, İ.'nin de dahil bulunduğu işçi sigotaları aylık prim bordrolarının büyük kısmı ihtiyarlık sigortasına tabi olmayan işlerde çalışanlara ilişkin olup bu sigorta kolundan prim kesilmediği anlaşılmaktadır. Mahkemece, ihtiyarlık sigotası primi ödenmiş süreler giderek DDY ve Limanları İşletme Genel Müdürlüğü işçileri Emekli Sandığına tabi olup bilahare 991 sayılı Kanunla Sosyal Sigortalar Kurumuna devredilmiş primi ödenmiş çalışma sürelerini tesbiti yönünden diğer dosyadaki çoğu fotokopi olan bordro ve belgelerin asılları ile dayanakları celbedilip buna göre belirlenme yapılmadan eksik soruşturma ile hüküm tesisi isabetsizdir.
Mahkemece yapılacak iş, 1949 ile 1954 yılları arasında celbedilecek belgelere göre sadece ihtiyarlık sigortası kolundan prim ödendiği saptanan çalışma süreleri yönünden kabul kararı vermekten ibarettir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 8.5.1990 gününde oybirilğiyle karar verildi.