 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1990/1979
K: 1990/5594
T: 05.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, meslek hastalığı sonucu ölen sigortalı işçinin haksahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün, taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Neslihan Sever tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davanın yasal dayanağını teşkil eden 506 sayılı kanunun 26. maddesi haleflik ilkesine dayanır. Bu ilke uyarınca kurumun rücu olacağı hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebilecekleri maddi tazminat miktarı ile sınırlıdır. Haksahiplerinden Kebire ile Elmas, kendilerine gelir bağlanmasından sonra birinin evlenmesi, diğerinin ölümü nedeniyle gelirleri kesilmiştir. Buna göre tavanı teşkil eden miktarlar gelirlerinin kesildiği tarih esas alınmak suretiyle belirlenmesi gerekir. Giderek gerilir bağlandığı tarihten kesildiği tarihe kadar kurumca fiilen yapılan ödemeler de saptanarak, yukarıdaki esas devresinde belirlenecek tavanı aşıp aşmadığı araştırılmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece, belirtilen esaslara aykırı biçimde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, oybirliğiyle karar verildi.