 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1990/1303
K: 1990/2112
T: 05.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, 1965-1968 yılları arasında 540 gün süreyle geçen çalışmalarının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davalılar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, davalı işveren fabrikanın işyerinde 1965-1968 tarihleri arasında çalıştığı halde sigortalı niteliğindeki bu çalışmaların Kuruma bildirilmediğini ileri sürmüş ve sözkonusu hizmetlerin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Şu hale göre, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa'nın 79/8. maddesi olup bu tür davaların kabulüne karar verilebilmesi için çalışılan yılın sonundan itibaren 10 yıllık hakdüşürücü sürenin geçmemiş olması gerekir. Şüphesizdir ki davacının o tarihten bu yana sürekli çalışması mevcut ise hakdüşürücü süre işlemez. Açıklanan bu nedenlerle davacının halen aynı işyerinde çalışıp çalışmadığı, ayrılmış ise hangi tarihte ayrıldığının araştırılıp on yıllık hakdüşürücü sürenin irdelenmemiş olması usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 5.3.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.