Davacı,  3201  sayılı  Yasaya  göre borçlanma talebinin kabulüyle Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteğin kabulüne karar vermiştir.

Hükmün,  davalı  avukatı  tarafından  temyiz  edilmesi  üzerine;  temyiz  isteğinin süresinde olduğu  anlaşıldıktan  ve  tetkik  hakimi  tarafından  düzenlenen  raporla  dosyadaki  kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

Davacının,  Federal  Almanya'dan 22.5.1985 tarihinden önce yurda döndüğü, davanın yasal dayanağını  oluşturan  3201  sayılı  Kanun uyarınca, borçlanma için başvuru süresinin sonu olan 22.5.1987 tarihine  kadar  borçlanma  istemediği,  bu  süreyi  geçirdikten  sonra, 26.10.1987 günü Kuruma başvurduğu konularında uyuşmazlık bulunmamaktadır.

Uyuşmazlık, süresinde  borçlanma  başvurusu  yapılmamış  olmasının,  mücbir  sebepten kaynaklanıp kaynaklanmadığı konusundadır.

Davacı, acil hastalığından kaynaklanan mücbir sebep nedeniyle, süresinde başvurmadığını ileri  sürerek,  borçlanma  isteminin  geçerli  olduğunun  kabulüne  ve  Kurumun borçlanma isteminin  reddine  dair  kararının  kaldırılmasına ve bu konudaki sataşmanın önlenmesine, kaşar  verilmesini  istemekte,  davalı  Kurum ise, bu iddianın haksız ve dayanaktan yoksun olduğunu savunmaktadır. Davacı, mücbir  sebebin  kanıtı  olarak,  özel  aile  polikliniği dahiliye mütehassısından aldığı ve 15.5.1987-26.10.1987 tarihleri arasında hypertansion+mide  ülseri  tedavisi  gördüğüne  ilişkin  bir  yazıyı ibraz etmiş ve mahkeme, bunu  yeterli  görerek  mücbir  sebebin  varlığını  kabul  edip, istek doğrultusunda hüküm kurmuştur.

Davacının,  7.9.1984  tarihinde  yurda  kesin dönüş yaptığı, 3201 sayılı Yasa uyarınca daha önce değerlendirilmemiş bulunan yabancı ülkede geçen hizmetlerini  borçlanmayı isteyebileceği  halde,  yasanın  geçici 1. maddesinin öngördüğü sürede istemeyerek, 2 yıllık başvuru süresini  taşırdığı  ve  sürenin  sona  erdiği  22.5.1987  tarihinden  çok  sonra, 26.10.1987  günü  kurumdan  borçlanma  istediği  ve Kurumun süre aşımı nedeniyle bu isteği reddettiği, dosya içeriğinden anlaşıldı.

3201  sayılı  Kanunun  geçici  1.  maddesinde öngörülen 2 yıllık başvuru süresinin elverişli bir  süre  olduğu  açıktır.  Her  ne  kadar,  bu sürenin sona erdiği 22.5.1987 tarihinden bir hafta önce, 15.5.1987 tarihi ile,  başvuru  günü  olan  26.10.1987  tarihleri  arasında davacının  hypertansion+peptik  ulcus  tedavisi  gördüğüne  dair  bir belge ibraz edilmiş ise de, bu belge,  resmi  rapor  niteliğinde  olmadığı  gibi,  ayrıca  tasdiksizdir  ve  davacının hastalığının, tedavi gördüğü  tarihler  arasında,  borçlanma  başvurusu  formunu  bizzat doldurmaya  ve  Sosyal Sigortalar Kurumuna vermeye veya bu işi yapmak üzere notere giderek veya  noteri  meskenine  davet ederek bir vekaletname düzenlettirip vekil tayin etmeye engel olacak nitelik ve ağırlıkta olduğuna ilişkin bir  kayıt  içermemektedir.  Mahkemece, davacının  sözkonusu  belgenin şekil ve içeriğinin elverişsizliği gözönünde tutulmadan ve bu konuda  yeterli  araştırma  ve  inceleme yapılmadan, anılan belgenin mücbir sebebin kanıtı olarak kabulüyle, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.

O halde,  davalının  bu  yönleri  amaçlayan  temyiz  itirazları  kabul  edilmeli  ve  hüküm bozulmalıdır.

Sonuç  :  Temyiz  edilen  hükmün  yukarıda  açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 17.10.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972