 |
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1988/5211
K: 1988/5516
T: 11.10.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, idari para cezasının kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir. Hükmün davacı Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 506 sayılı Kanunun 3395 sayılı Kanunla değişik 140. maddesi hükmüne göre İdari para cezalarına karşı tebliğ tarihinden itibaren 30 gün içerisinde yetkili mahkemeye itiraz edilebilir. Ne var ki, Kurumun bu bildirimlerinde idari para cezasının verilmesini gerektiren eylemin neden ibaret olduğunun yetkili mahkemeye itirazı mümkün kılacak açıklıkta gösterilmesi gerekmektedir. Davada ilk bildirim, idari para cezasını gerektiren fiili açık ve seçik olarak öngörmediğinden yasada yetkili mahkemeye itiraz için öngörülen 30 günlük sürenin başlangıcını teşkil etmez, Nitekim Kurum tarafından da bu husus davacının açıklama isteyen dilekçesi üzerine kabul edilerek, idari para cezasının hangi işçiler için ve hangi aylara ait olduğunu bildiren 5.7.1988 tarihli yazı gönderilmiştir. İşbu bildirimin tebellüğ tarihi 18.4.1988 olup yasada öngörülen 30 gün içerisinde 4.5.1988 tarihinde mahkemeye itiraz edilmiş bulunmakla, mahkemece yapılacak, iş itirazın süresinde olduğunun kabulü ile işin esasına girilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Belirtilen maddi ve hukuki esaslar nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya akırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine oybirliğiyle 11.10.1988 tarihinde karar verildi.