T.C.

YARGITAY

10. Hukuk Dairesi

E: 1988/3118

K: 1988/5054

T: 26.04.1988

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Taraflar arasındaki meslek hastalığından doğan ölüm nedeniyle uğranılan manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 26/04/1988-salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat S.D. ile karşı taraf adına Avukat A.İ. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacıların tüm temyiz itirazları ile

davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Davacıların desteği, davalıya ait işyerinde çalışırken yakalandığı meslek hastalığı sonucu 19.01.1977 tarihinde vefat etmiştir. Bu dava ölümden 9 yıl sonra, 28.08.1986 tarihinde açılmıştır. Davacılar, 1927 doğumlu olan mütevefa işçinin eşi ve üvey çocuklarıdır. Manevi tazminat gerektiren olayın oluş şekli, ölenin yaşı, kusur oranı ve manevi tazminata

etkili diğer özel haller dikkate alındığında eş için takdir olunan 3 milyon

TL. ve üvey çocukların herbiri için takdir olunan 2'şer milyon TL. manevi

tazminat, hakkaniyet kurallarıyla bağdaşmayacak derecede çok fazla görülmüştür.

Mahkemece, yukarıda açıklanan hususlar dikkate alınmak ve manevi tazminatın amacı da gözetilmek suretiyle, adalete uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, 26/04/1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.