DAVA : Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 1.6.1962 tarihinden itibaren üç ay süreyle asgari ücret karşılığı geçen, Kurum'a bildirilen fakat primleri yatırılmayan primlerin işverenden tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.

Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

Davada, 1962 yılı Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarında, davalı işveren şirkete ait işyerinde hizmet akdi ile çalışıldığının tesbiti istenilmiştir Mahkemece, davanın hak düşürücü süre yönünden reddine karar verilmiştir.

 

KARAR : Davacının, anılan işyerine 1.6.1962 tarihinde girmiş olduğunu gösterir "İşe Giriş Bildirgesi"nin işverence Kuruma verilip Kurum kayıtlarına geçtiği davacı tarafça mahkemeye sunulmuş bulunan dosya içeriğindeki 5.10.1987 gün ve 339399 sayılı Kurum cevabı yazısından anlaşılmaktadır. Diğer taraftan, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 3395 sayılı Yasayla değişik 79. maddesi hükümlerine göre, yönetmelikle tesbit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurum'ca tesbit edilemeyen sigortalılar, çalıştıklarını hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 10 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilirlerse, bunların mahkeme kararında belirtilen aylık kazanç toplamları ile prim ödeme gün sayıları nazara alınır. İşe Giriş Bildirgesi'nin ise, maddede öngörülen yönetmelikle tesbit edilen belgeler'den olduğu söz götürmez. Bu nedenle de, yönetmelikle tesbit edilen belgelerin işveren tarafından verilmediğinden bahsedilemez. Diğer taraftan, Kurumca da, davacının sigortalı olarak çalıştırıldığının bilinemediği ve tesbit edilemediği iddia olunamaz. Öte yandan, bu maddi ve hukuki gerçekler gözardı edilmek suretiyle hak düşürücü süre def'ini ileri sürmek, Medeni Kanunun 2. maddesindeki ifadesini bulan afaki iyi niyet kurallarına aykırı düşeceği cihetle, her iki davalının buna yönelik def'nin reddini gerekeceği, giderek, olayda olduğu gibi işe giriş bildirgesi verilmiş ise, işe giriş bildirgesinden sonra kesintisiz devam eden çalışmalar hakkında artık hak düşürücü sürenin geçtiğinden bahsedilemeyeceğinden ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 3395 sayılı Yasayla değişik 79. maddesindeki unsurların gerçekleştiği kabul edilemeyeceğinden, davanın hak düşürcü süre yönünden reddine karar verilmiş bulunması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir. Bu durumda, mahkemece yapılacak iş, davanın esasına girilerek davacının göstereceği tanıkları dinlenilmek, taraflardan diğer delilleri sorulup -varsa- yöntemince toplanılmak suretiyle isteğin gerçek olup olmadığı yolunda yeterli ve gerekli araştırma yapmak, dosyadaki delillerin tümü birlikte değerlendirilip takdir edilerek, hasıl olacak sonuç uyarınca bir karar vermekten ibarettir.

O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 5.4.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972