 |
T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi
E: 2002/22453
K: 2002/19085
T: 20.5.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
765/m.403
4616/m.1/4-5
1412/m.343
Uyuşturucu ticareti yapmak suçundan İstanbul 1 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 28.9.1992 gün 1991/151 esas, 1992/177 sayılı kararı ile TCK.nun 403/5-6-7, 59. maddeleri uyarınca 10 yıl ağır hapis cezasına hükümlü Fehmi A.'ın işbu cezasının infazında 23.5.1994 tarihinde şartla tahliye edilmesini müteakip 22.10.1995 tarihinde işlendiği 6136 sayılı Kanunun 13. maddesine muhalefet suçu sebebiyle Pendik Asliye Ceza Mahkemesinin 7.6.1997 gün ve 1995/242 esas, 1996/403 sayılı ilamı ile 10 ay hapis cezası ile cezalandırılması üzerine, İstanbul 1 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 16.7.1997 gün 1997/288 müt. sayılı kararı ile şartla tahliye kararının geri alınmasına 22.10.1995 ile bihakkın tahliye tarihi olan 23.5.2002 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına karar verilmesi üzerine vaki 4616 sayılı Kanundan faydalanma talebinin reddine ilişkin Akşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 5.9.2001 gün 2001/141 müt sayılı kararına itirazın kabulüne dair Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesinin 23.10.2001 gün ve 2001/87 müt. sayılı kararını havi dosya incelendi:
KARAR :
Tüm dosya kapsamına göre, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 24.1.2002 gün ve 2002/420-197 sayılı ilamında belirtildiği gibi hükümlünün şartla salıverilme kararı geri alınarak aynen infazına karar verilen cezasının TCK.nun 403. maddesi ile tayin edilmiş bir ceza olup 4616 sayılı Kanunun 1/5. maddesinde sayılan kapsam dışı suçlardan olduğu, dolayısıyla 4616 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanabilmesi için, gerek şartla salıvermeye esas olan gerekse şartla salıvermenin geri alınmasına neden olan suçların her ikisinin birden süre, nevi ve diğer koşullar yönünden anılan kanun kapsamında bulunması gerekliliğinin gerçekleşmediği anlaşılmakla vaki itirazının reddi yerine yazılı olduğu şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
CMUK.nun 343. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğün ifadeli 16.4.2002 gün ve 15914 sayılı yazılı emirlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak Yargıtay C.Başsavcılığının 3.5.2002 gün ve YE. 62967 sayılı tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi.
SONUÇ : Yazılı emre dayalı ihbarnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.10.2001 gün ve 2001/87 müt. sayılı kararın CMUK.nun 343. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılık makamına TEVDİİNE, 20.5.2002 günü oybirliğiyle karar verildi.