 |
T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi
E. 1995/7704
K. 1995/7302
T. 6.9.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
GÖREV UYUŞMAZLIĞI
MERCİ KARARI
KARAR ÖZETİ: Yargılama faaliyetinin aksamasına veya gecikmesi-ne neden olmamak bakımından, iki değişik yer mahkemeleri veya mahkeme ile yargı yetkisine sahip heyetler arasında oluşan olumlu veya olumsuz görev uyuşmazlıkları üzerine, müşterek yüksek dereceli mahkemenin vereceği kararlar kesindir. Bir başka anlatımla, uyuşmazlığı çözen merciin kararı hem mahkemeyi, hem de Yargıtay'ı bağlar.
(YİBK., 9.12.1931 gün ve Esas no : 12, Karar no : 1931/48 s.)
(YİBK., 10.6.1942 gün ve Esas no : 1942/26, Karar no : 1942/16 s.)
6136 sayılı Kanuna muhalefet ve bıçakla müessir fiil suçundan sanık Erdoğan ile bıçakla müessir fiil suçundan sanık Mehmet haklarında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu; kısmen beraat, kısmen de bu işlere bakma görevinin Sulh Ceza Mahkemesine ait olduğundan bahisle, Niğde Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen 10.11.1994 gün ve 1994/757-876 sayılı görevsizlik kararı üzerine, dosyanın gönderildiği Niğde Sulh Ceza Mahkemesi'nce de verilen 24.11.1994 gün ve 1994/1326-1674 sayılı görevsizlik kararı ile ortaya çıkan olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın gönderildiği merci Niğde Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen ve Niğde Sulh Ceza Mahkemesi'nin 24.11.1994 gün ve 1994/1326-1674 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına dair, 19.1.1995 gün ve 1995/12 Müt. sayılı kararı havi dosya tetkik olundu:
Tüm dosya münderecatına göre, iddaname kapsamında bulunan 6136 sayılı Kanuna muhalefet iddiasına ve mahkemece duruşma açılmış olmasına nazaran davanın üst dereceli mahkemede görülmesinin sanık için güvence teşkil edeceği, sevke göre davaya CMUK.nun 262. maddesi uyarınca Asliye Ceza Mahkemesinde bakılması gerektiği gözetilmeksizin Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.1994 gün, 19941757-876 sayılı görevsizlik kararının kaldırılması yerine yazılı olduğu şekilde gerekçe ile karar ittihazında isabet görülmediğinden bahisle;
CMUK.nun 343 üncü maddesi uyarınca Niğde Ağır Ceza Mahkemesi'nin 19.1.1995 gün, 1992/12 Müt. sayılı kararının bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 21.6.1995 gün ve 14206 sayılı Yazılı Emirlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ olunup Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 27.6.1995 gün ve Y.E. 65263 sayılı tebliğnamesi ile Daireye gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
Ayrıntıları 9.12.1931 gün ve 12/48; 10.6.1942 gün ve 26/16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararları ile Ceza Genel Kurulu'nun 21 .12.1987 gün ve 41 8/27 sayılı kararlarında açıklandığı üzere, yargılama faaliyetinin aksamasına ve gecikmesine meydan vermemek bakımından, iki değişik yer mahkemeleri veya mahkeme ile yargı yetkisine sahip heyetler arasında husule gelen olumlu veya olumsuz görev uyuşmazlıkları üzerine, müşterek yüksek dereceli mahkemenin vereceği kararlar kesindir. Bir başka ifade ile, uyuşmazlığı çözen merciin kararı hem mahkemeyi, hem de Yargıtay'ı bağlar (Nurullah Kunter, No: 196).
Sözü edilen bu kararlar hakkında olağan ve olağanüstü yasa yollarına başvurulamaz. Bu düşünce öğretide, Nurullah Kunter, Faruk Erem, Oztekin Tosun ve Erdener Yurtcan tarafından da benimsenmektedir.
Bu nedenle haklı sebeplere dayanmayan yazılı emir ile bozma isteğinin reddine ve dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılık makamına TEVDİİNE, 6.9.1995 günü oybirliği ile karar verildi.