1- Örgüt oluşturarak yurda esrar sokmak ve satmaya kalkışmak suçundan, Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesinin 5.8.1992 tarihinde kesinleşen 6.2.1992 gün ve E. 1991/193, K. 1992/10 sayılı kararı ile 5 yıl ağır hapis ve 442.062.500 TL. ağır para cezasına hükümlü Miktat'ın ağır hapis cezasını çekmekte iken ağır para cezasının infazı için Cumhuriyet Savcılığınca çıkarılan para cezası ödeme emri üzerine iş bu para cezasının ödenmemesi nedeniyle Malatya Cumhuriyet Başsavcılığının 16.10.1992 gün ve 1992/4803 ilamat sayılı para cezasının hapse çevrilmesi kararını müteakip, para cezasının hapse çevrilmesi kararının kendisine tebliğ hususunu 7201 sayılı Tebligat Kanununun 15, tebligat tüzüğünün 16, maddesi hükümlerine aykırı yapıldığı ve bu kararın tayin olunacak vasiye tebliğ olunması gerektiğinden bahisle, hükümlü tarafından vuku bulan talep üzerine, hapse çevrilme kararının iptaline dair, Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesince verilen 19.11.1992 gün ve E. 1991/193, K. 1992/10-355 D. iş sayılı karara karşı Cumhuriyet Savcılığınca yapılan itirazın reddine ilişkin Diyarbakır 2 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 16.12.1992 gün ve 1992/307 Müt. sayılı kararı.

 

2- Esrar, satmak suçundan Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesinin 25.3.1992 tarihinde kesinleşen 17.3.1992 gün ve E. 1991/232, K. 1992/44 sayılı kararı ile 1 yıl 8 ay ağır hapis ve 46.666.666 TL. ağır para cezasına hükümlü Mehmet Emin'in ağır hapis cezasını çekmekte iken ağır para cezasının infazı için Cumhuriyet Savcılığınca çıkarılan para cezası ödeme emri üzerine işbu para cezasının ödenmemesi nedeniyle Malatya Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 2.7.1992 gün ve 1992/3988 ilamat sayılı para cezasının hapse çevrilmesi kararını müteakip, para cezasının hapse çevrilme kararının tayin edilecek vasiye tebliğ olunması gerektiğinden bahisle, sanık vekili tarafından vuku bulan talep üzerine, hapse çevrilme kararının iptaline dair, Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesince verilen 9.12.1992 gün ve 1992/387 D. iş sayılı karara karşı Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itirazın reddine ilişkin, Diyarbakır 2 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 17.12.1992 gün ve 1992/313 Müt. sayılı kararı.

 

3- Teşekkül oluşturarak esrar ticarete yapmak suçundan Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesinin 17.9.1991 tarihinde kesinleşen 10.9.1991 gün ve 1991/150-191 sayılı kararı ile 3 yıl 4 ay ağır hapis ve 10.062.125.000 TL. ağır para cezasına hükümlü Orhan Veli'nin ağır hapis cezasını çekmekte iken ağır para cezasının infazı için Cumhuriyet Savcılığınca çıkarılan para cezası ödeme emri üzerine işbu para cezasının ödenmemesi nedeniyle Cumhuriyet Savcılığının 13.10.1992 gün ve bila sayılı para cezasının hapse çevrilmesi kararını müteakip, hükümlü tarafından vuku bulan tahliye talebi üzerine hapse çevrilme kararının iptaline dair, Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesince verilen 13.11.1992 gün ve 1992/348 D. iş sayılı karara karşı Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itirazın reddine ilişkin, Diyarbakır 2 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 16.12.1992 gün ve 1992/304 Müt. sayılı kararı,

 

4- Teşekkül oluşturarak esrar satmak suçundan Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesinin 31 .7.1992 tarihinde kesinleşen 4.6.1992 gün ve 1992/81-109 sayılı kararı ile 1 yıl 8 ay ağır hapis ve 61.291.666 TL. ağır para cezasına hükümlü Adnan'ın ağır hapis cezasını çekmekte iken ağır para cezasının infazı için Cumhuriyet Savcılığınca çıkarılan para cezası ödeme emri üzerine işbu para cezasının ödenmemesi nedeniyle Malatya Cumhuriyet Başsavcılığının 26.10.1992 gün ve 1992/4828 ilamat sayılı para cezasının hapse çevrilmesi kararını müteakip hükümlü tarafından vuku bulan tahliye talebi üzerine hapse çevrilme kararının iptaline dair, (Malatya Devlet Güvenlik Mahkemesi)nce verilen 11.11.1992 gün ve E. 1992/81, 1992/346 D.iş sayılı karara karşı Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itirazın reddine ilişkin Diyarbakır 2 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin 16.12.1992 gün ve 1992/ 308 Müt. sayılı kararları havi dosyalar incelendi:

 

Tüm dosyalar münderecatına göre, ceza niteliği taşıyan nisbi para cezasının ödenmemesi nedeniyle 647 sayılı Yasanın 5. maddesi uygulanarak Cumhuriyet Savcılığınca alınan kararla 3 yılı aşmayacak şekilde hapse dönüştürülmesi dahi ceza nevinden bulunduğundan hükümlünün mallarının idaresi ile ilgili olarak görev yapan vasinin bu konuda tebellüğe yetkili olması düşünülmeyeceği gibi vesayetin hükümlünün şartla tahliyesi ile kendiliğinden ortadan kalkacağı ve tahliye edilen hükümlünün vasisine tebligat yapılması gereğini ifade eden bir kararında işlerlik olanağından yoksun kalacağı gözetilmeden itirazların kabulü yerine yazılı olduğu şekilde gerekçe ile reddine kararlar ittihazında isabet görülmemiştir.

 

CMUK.nun 343. maddesi uyarınca Diyarbakır 2 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 16.12.1992 gün ve 1992/304, 17.12.1992 gün ve 1992/313, 16.12.1992 gün ve 1992/307, 16.12.1992 gün ve 1992/308 Müt. sayılı kararlarının bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 17.2.1993 tarih ve 007531 sayılı yazılı emirlerine müsteniden ihbar ve mevcut dosya C. Başsavcılığının 23.2.1993 gün ve Y.E./17803 sayılı tebliğnamesiyle Daireye verilmekle incelendi:

 

Medeni hakları kullanma yönünden konulmuş olan sınırlardan birisi de kasıtlılıktır.

 

Kısıtlama (Hacir) reşit bir şahsın tam fiil ehliyetinden (Medeni hakları kullanma ehliyetinden) mahkeme kararı ile yoksun bırakılmasıdır. Medeni Kanunun 357/1. maddesi, bir yıl veya daha ziyade hürriyeti bağlayıcı bir cezaya mahkum olan reşit bir kimseye vasi tayin olunur hükmünü öngörmektedir.

 

Meşruten (koşullu) tahliye edilen kişilerin vesayet hali devam eder (MK. 415, 2. Hukuk Dairesi 26.1.1988 gün ve 1987/11329 esas, 1988/776 karar). Tayin edilen vasi kanuni temsilci sıfatı ile hareket eder. Vasi, vesayet altındaki mahcurun şahsına özen göstermek, mallarını idare etmek ve hukuki işlemlerde onu temsil etmek gibi genel bir takım görevlere ve yetkilere sahiptir (MK. 353/1).

 

Hukuki tanımı ve yetkileri belirlenen vasi, kanuni mümessil olmasına göre, 7201 sayılı Tebligat Yasasının 11/2. maddesi uyarınca bizzat kendilerine yapılması icap etmedikçe, örneğin; (temyiz kudretini haiz küçük veya mahcurların) münhasıran şahsa bağlı haklarının kullanılması söz konusu olması hali hariç, mümessiline başka bir ifade ile vasiye yapılmalıdır.

 

Nitekim, tebligat nizamnamesinin 25. maddesinin yollaması ile 16. maddesi ile Posta Tebligat işlemleri rehberinin 45. maddesinde de kısıtlanmış kişiye yapılacak tebliğin usulleri açıkça belirtilmiştir.

 

Bu itibarla, para cezasının infazına ilişkin ödeme emrinin hükümlünün kanuni mümessili olan vasisine yapılması zorunludur. Vasi tayin edilmemişse bir vasi tayini yoluna gidilmelidir.

 

Bu nedenle, yazılı emir isteğinin reddine ve dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılık Makamına (TEVDİİNE), 15.3.1993 günü oybirliği ile karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972