 |
T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi
E. 1992/5557
K. 1992/6015
T. 21.5.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET: Kenevir bitkisinin sap ve yapraklarının ufalanarak toz esrar haline getirilmesi basit bir işlem olup esrar imal etme sayılmadığından sanığın eylemi, esrarı satışa arz etmek olarak nitelendirilip TCY.nin 403. maddesinin 5. bendine göre hüküm kurulmalıdır.
Şahit numune ve deney için alman 4 gram esrarın hesaba katılmayarak eksik ağır para cezası tayin edilmesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 403/1-5)
Satış maksadıyla esrar bulundurmaktan sanık Mustafa'nın yapılan yargılanması sonunda; eylemine uyan TCK.nun 403/1, 59. maddeleri gereğince 8 sene 4 ay ağır hapis ve 312.500.000 TL. ağır para cezası ile hükümlülüğüne dair, (Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 11.3.1992 gün ve 1991/164 ess, 1992/33 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından duruşmalı olarak istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'nın bozma isteyen tebliğ namesi ile 10.4.1992 tarihinde Daireye gönderilmekle; sanık hakkındaki temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına karar verilerek, Yargıtay C. Savcısının düşüncesi alındıktan ve sanık vekili savunmasını yaptıktan sonra incelenip gereği düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
1) Kenevir bitkisinin sapçık ve yapraklarının kurtulup ufalanarak toz esrar haline getirilmesi teknik yöntemi gerektirmeyen basit bir işlem olduğu gibi maddenin kimyasal yapısında değişiklik de sağlamadığından esrar imal etme sayılamaz.
Sanığın eyleminin uyuşturucu maddelerden esrarı arz etmek olduğu gözetilmeden TCY.nın 403. maddesinin 5. bendi yerine 1. bendi gereğince hüküm kurulması,
2) Polis Laboratuarınca şahit numune ve deney için alınan 4 gram esrarın hesaba dahil edilmeyerek eksik ağır para cezası tayin edilmesi, -
Bozmayı gerektirmiş, sanık vekilinin temyiz itirazları ile duruşmadaki sözlü açıklamaları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğ name uyarınca hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, CYUY.nın 326. maddesi gereğince kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 21.5.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.