 |
T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi
E: 1992/2915
K: 1992/2400
T: 12.03.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Uyuşturucu maddelerden eroini yurt dışına ihraç etmek amacı ile teşekkül halinde bulundurmaktan sanıklar Selahattin Kılıç, Daniel Martinez ve İsrael Özifa'nın yapılan yargılamaları sonunda; Eylemlerine uyan 3756 Sayılı Kanunla değişik TCK.'nun 403/5-6, 59. maddeleri gereğince 10'ar yıl ağır hapis ve 3.810.000.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüklerine dair İSTANBUL 2. Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesi'nden verilen 27.02.1991 gün ve 1991/260 esas 1991/479 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar ve vekilleri tarafından duruşmalı olarak istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'nın bozma isteyen tebliğnamesi ile 05.03.1992 tarihinde daireye gönderilmekle sanıklar hakkında tayin olunan cezanın nevi ve miktarı itibariyle temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına oybirliği ile karar verilerek Yargıtay C. Savcısı'nın düşüncesi alındıktan ve sanıklar vekili Avukat Salim Özdemir savunmasını yaptıktan smonra dosyadaki evraklar okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Tutanak düzenleyicisi tanıkların olay tutanağını doğrulayan anlatımlarına, ajanın daha önce narkotik yetkililerine verdiği şifai bilgilere uygun olarak olayın gelişip sonuçlanmasına sanık Daniel'in kolluk tarafından alınan ifadesine, bu sanığın üzerinde bulunan anahtarların suç konusu eroinin ele geçirildiği oda ve valizlere uyduğunun tesbit edilmiş bulunmasına, aynı sanığın elindeki poşet içinde elektronik terazinin bulunmasına, otel odasında gözetleme yapan görevlilerin açık ve net beyanlarına, yapılan keşifte belirlenen bulgulara, her üç sanığın eroinin elde ediliği odaya birlikte girip çıkmalarından sonra bir arada yakalanmış bulunmalarına, dosya içindeki diğer delillere, göre sanık Daniel'in suçun niteliğine, diğer sanıklar hakkında ise yeterli delil bulunmadığına yönelik tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sürücü belgesi bulunduğu anlaşılan sanık Salahattin Kılıç hakkında 2918 Sayılı Yasanın 119. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından emanette bulunan terazi, kiloluk ve valiz anahtarlarının iadesi veya zoralımı konusunda bir karar verilmemiş olması ise bu hususta mahkemeden her zaman karar istenmesi mümkün bulunduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
SONUÇ : Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanıklar ve vekillerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının ve sanıklar vekillerinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmalarının reddi ile hükmün, isteme aykırı olarak ONANMASINA, 12.03.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.