 |
T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi
E. 1992/15979
K. 1993/275
T. 22.1.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ESRAR SATMAK VE İÇMEK
İPTİLA DERECESİNDE EROİN ALIŞKANLIĞI
ÖZET Esrar satmak ve içmek suçundan haklarında dava açılan sanıkların Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nden alınan rapora göre esrara karşı iptila derecesinde alışkanlıkları olmayıp eroine karşı iptila derecesinde alışkanlıkları olduğu saptandığından, haklarında eroin kutlanmaktan dava açılmamış olsa bile TCK.nun 404/son maddesi uygulanmalıdır.
(765 s. TCK. m. 404/2-3-son)
Esrar satmak ve içmek suçlarından sanıklar Muharrem, Ayşe ve Abdülaziz'in TCK.nun 404/2-son, 59/2. maddeleri uyarınca l'er yıl, 3'er ay hapis ve 25.000'er lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına eroin maddesi kullanmaktan iptila derecesine varan bağımlılıkları nedeniyle karar kesinleştikten sonra TCK.nun 404/3. maddesi uyarınca gereğinin takdiri ve yerine getirilmesi yönünden dava dosyasının Cumhuriyet Savcılığına tevdiine dair, Kadıköy 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 28.5.1991 gün ve 1991/30/54 sayılı kararını havi dosya tetkik olundu:
Her üç sanık hakkında, Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi Sağlık Kurulu'nun 10.4.1991 gün ve 1991/181 ve 3.4.1991 gün, 1991/164-165 sayılı raporlarında eroin kullanma bağımlısı oldukları belirtildiği ve mahkemece de bu husus kabul edilmesine nazaran TCK.nun 404/2, 3 (6.6.1991 gün ve 3756 sayılı Kanunla değişik TCK.nun 404/3, 4) madde gereğince salahı tıbben anlaşılıncaya kadar bir hastahanede muhafaza ve tedavilerine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde karar ittihazında isabet görülmediğinden bahisle;
CMUK.nun 343. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 21.12.1992 gün ve 50406 sayılı yazılı emirlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak C. Başsavcılığı'nın 24.12.1992 gün ve YE/102197 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşturucu maddelere ilişkin suçların ceza yasalarında yer almasının nedeni, kamu esenliği çerçevesinde genel sağlığı korumaktır. Uyuşturucu maddeleri kullanmak veya kullanmak üzere bulundurmak suçları zarar ve tehlike suçlarıdır. Zararlı ve tehlikeli bir neticenin husulünün toplum bakımından veya kişi bakımından ortaya çıkmış olması arasında fark yoktur.
Uyuşturucu madde kullanma alışkanlığını iptila derecesine vardıran kimseleri genellikle hasta kabul ederek tedavisi üzerinde durulmalıdır. Önemli olan bu kişilerin normal hayata uyum sağlayacak hale gelmesi bakımından gerekli tedbirlerin alınmasıdır. Sadece müeyyide uygulamak yeterli değildir. Bu nedenle T.C. Yasasının 404/son maddesinde, uyuşturucu maddelere karşı alışkanlıkları iptila derecesine varmış olanlar bakımından özel bir emniyet tedbiri öngörülmüştür ve yerindedir.
Olayımızda Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nin raporlarına göre sanıklar Muharrem, Ayşe ve Abdülaziz'in eroine karşı iptila derecesinde alışkanlıklarının bulunmasına karşın, Esrara karşı iptila derecesinde alışkanlıklarının bulunmadığı anlaşılmaktadır. Kamu davasının esrar içmekten açılmış olmasına ve anılan uyuşturucu maddeye karşı iptila derecesinde bir bağımlılık söz konusu olmadığına göre, eylemi, cezai müeyyide ile belirlemek doğru değildir. Çünkü aynı kişinin eroine karşı iptila derecedeki bağımlılık sürmektedir. Yukarıda belirtildiği gibi önemli olan bu kişinin topluma kazandırılması ve uyuşturucu illetine karşı onu korumaktır. Kaldı ki T.C. Yasasının 404/2. maddesinde cezai müeyyide, son fıkrasında ise öngörülen tedbir uygulanırken içilen veya içmek için bulundurulan uyuşturucu maddelerin cinsine göre bir ayırım yapılmamıştır. Bu itibarla eroine karşı iptila derecesinde alışkanlık sürerken sırf bu hususta kamu davası açılmadığından söz ederek T.C. Yasasının 404/son maddesindeki tedbiri göz ardı etmek mümkün değildir.
Bu nedenlerle yazılı emre dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Kadıköy 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 28.5.1991 gün ve 1991/ 30-54 sayılı kararının C.Y.U. Yasasının 343. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), bozma sanığın lehine olduğundan önceki hüküm kaldırılarak T.C. Yasasının 404/son maddesi uyarınca sanıkların iptila derecesindeki uyuşturucu madde kullanma alışkanlıklarının salahı tıbben anlaşılıncaya kadar bir hastanede muhafazasına ve tedavilerinin yapılmasına ve gereği yapılmak üzere mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılık makamına tevdiine, 22.1.1993 günü oybirliği ile karar verildi.