 |
T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi
E: 1992/12834
K: 1992/13351
T: 22.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
5584/m.17
3167-1/m.7
SUÇ: 3167 Sayılı Kanuna aykırılıktan sanık K.G.`nın yapılan yargılaması sonunda; Hükümlülüğüne ve cezasının ertelenmesine dair Şişli 7. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 24.1.1992 gün ve 1990/912 esas 1992/31 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay`ca incelenmesi Yerel C. Başsavcısı ve sanık vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığının bozma isteyen 18.10.1992 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenip gereği düşünüldü:
KARAR:
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde tartışılan delillere ve dosya içeriğine uygun gerekçeye göre; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, Ancak;
1 - Menfi tesbit ve iptal davası sonucu beklenilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2 - Muhatap bankaca 3167 Sayılı Yasanın 7. maddesine göre zorunlu olduğu ihtaratı yaptığı cevaben bildirilmişse de dosyada mevcut ihtarname ve tebligat evraklarını alan şahsın 5584 sayılı Posta Kanunu`nun 17. maddesinde belirtilen iadeli taahhütlü mektup almaya yetkili olup olmadığı araştırılarak, yetkili olmadığının anlaşılması halinde anılan maddede yazılı mevzubahis kuralın keşidecinin iyi niyetini göstermek imkanını sağlamak amacına yönelik olduğuda gözönüne alınarak çekin mahkemece bankaya tevdi edilip usulüne uygun 7. maddeye göre zorunlu ihtaratın yapılmasının sağlanması ve bu ihtarat üzerine kanundaki yazılı 7 işgünü içinde düzeltme hakkını kullanıp kullanmadığının araştırılıp belgeleri de eklenerek sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2 - C. Savcısının infaz aşamasındaki yetkisini kısıtlar mahiyette ağır para cezasının taksitlendirmeye yer olmadığına hükmedilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı Yerel C. Savcısı ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.