 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı :
Esas Karar Y A R G I T A Y İ L A M I
97/3869 97/5065
9.5.1997
Özet:Açtığı boşanma davası redle sonuçlanan eş, diğer tarafın hiç bir
kusurlu davranışı yok ise Medeni Kanunun 134/4. maddesi uyarınca boşanmaya
yol açan olaylarda kusurludur.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm maddi manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle,
evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
davalının manevi tazminata yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Medeni Kanunun 143/1 maddesi, mevcut ve hatta muntazar bir menfaati
boşanma yüzünden haleldar olan kabahatsiz karı veya kocanın kabahatli olan
taraftan münasip bir tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Koca hiçbir
boşanma sebebi yokken eşi hakkında boşanma davası açmış, dava reddedilmiş red
kararının kesinleşmesinden sonra üç sene ayrı yasamış ve Medeni Kanunun
134/son maddesinden yararlanarak boşanma hükmünü elde etmiştir. Kadının
geçimsizlikte hiçbir kusuru yoktur. Kocanın boşanma hükmünü elde etmesi için
yapmış olduğu bu davranışlarını kusur kabul etmek gerekmektedir.
Kadın boşanmakla en azından eşinin mevcut ve gelecekteki desteğini
yitirmiştir. (MK. m. 152) O halde mahkemece tarafların sosyal ve ekonomik
durumları ile hak ve nesafet kuralları (MK. m. 4) dikkate alınarak kadın
yararına uygun bir tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden
isteğin reddedilmesi doğru görülmemiştir.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün ikinci bentte gösterilen sebeple
maddi tazminat yönünden BOZULMASINA, hükmün manevi tazminata ilişkin
bölümünün ise ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine
oyçokluğuyla karar verildi. 9.5.1997
Başkan Üye Üye Üye
Üye
Tahir Alp Ş.D.Kabukcuoğlu Hakkı Dinç Özcan Aksoy A.İhsan Özuğur
(muhalif) (muhalif)
MUHALEFET ŞERHİ
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici
sebeplere ve özellikle Medeni Kanunun 143/1. maddesine göre maddi tazminata
hükmolunabilmesi için davacının kusurunun gerçekleşmesi gerekir. Yasadan
doğan hakkın kullanılması kusur olarak kabul edilemez. Kusur kabul
edilebilecek bir davranışı ispat edilememiş olmasına göre kararın onanması
gerektiği görüşündeyiz.
Üye Üye
Ş.D.Kabukcuoğlu Özcan Aksoy
|
