 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
9.HUKUK DAİRESİ
Y A R G I T A Y K A R A R I
ESAS NO : 1997/3762
KARAR NO : 1997/7742
MAHKEMESİ : Ankara 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19.12.1996
NOSU : /
DAVACI : adına Avukat Hoşer Ergon
DAVALI : 1- Bayfa Tic. Tur. İnş. Taah. Mak. San. Ltd. Şti.
adına Avukat Mehmet Ali Eser
2- Türkiye Elektrik Üretim İletim AŞ adına Avukat
Vedat Tömer
DAVA :Taraflar arasındaki, TİS'den doğan ücret alacağının ödetilmesi
davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen
miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin
hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı TEAŞ Genel
Müd. avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi
olduğu anlaşılmış ve duruşma için 29.4.1997 salı günü tayin edilerek
taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat Saba
Soytekin ile karşı taraf adına Avukat Hoşer Ergon geldiler. Duruşmaya
başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra
duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dava dilekçesinde de belirtildiği gibi davalı TEAŞ diğer davalıya işin
bir bölümünde işvermek suretiyle taşeronluk sözleşmesi yapmıştır. Taşeronun
işçisi olan davacı asıl işverenin tarafı olduğu TİS'nin hakkında
uygulanmadığını iddia ederek bu sözleşmeden kaynaklanan isteklerde
bulunmuştur.
Mahkemece davalı şirketler arasındaki sözleşmenin göstermelik bir
sözleşme olduğu yani şartnamede yer alan hükümler dikkate alındığında, davalı
TEAŞ'ın birçok yetkileri üzerinde bıraktığını, münhasıran işçilerin aynı
işyerinde çalıştıkları, müteahhitler değiştiği halde işçilerin çalışmalarını
sürdürdükleri kabul edilerek davalı TEAŞ'ın gerçek işveren olduğundan söz
edilerek TEAŞ hakkındaki davanın kabulüne karar verilmiştir.
Öncelikle belirtmek gerekirki, davacı dava dilekçesinde muvazaa
iddiasında bulunmuş değildir. Öte yandan şartname hükümlerinin dikkate
alındığında, işyerinin özelliği ve güvenliği nedeniyle bir takım denetim ve
kontrol gerekçeleri ile TEAŞ'ın özel hükümler koyma gereğini duyduğu
görülmektedir. Her taşeron değişikliğinde işçilerin tüm olarak, diğer
taşeronla birlikte çalıştıkları sonucuna da varılamamaktadır. Öte yandan
denetim mekanizmasının bir gereği olarak TEAŞ'ın bir kaç işçisinin aynı yerde
çalışmış olmasından farklı bir sonucun kabulünü gerektirmez. Önceki
müteahhidin temayüz etmiş bir kaç işçisinin sonraki müteahhit tarafından
çalıştırılmış olması da sonuca etkili değildir. Dava dilekçesinde de
vurgulandığı gibi davalılar arasındaki ilişkinin dosya içeriğine göre asıl
işveren alt işveren ilişkisi olduğunun kabulü gerçek duruma uygun düşer.
Böyle olunca Dairemizin oluşan içtihatları gereği alt işveren işcisi
durumunda bulunan davacının asıl işveren durumundaki TEAŞ'ın taraf olduğu
TİS'nden yararlanması olanağı yoktur. Gerçekten asıl işverenin sorumluluğu
1475 sayılı İş Kanununun 1/son maddesinde belirtildiği üzere, alt işverenin
sorumluluğu ile sınırlıdır. Bu madde ve hukuki olgular karşısında asıl
işveren TEAŞ hakkındaki davanın da reddine karar verilmesi gerekirken kabulü
isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA,
davalı yararına takdir edilen 600.000 TL duruşma avukatlık parasının karşı
tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye
iadesine, 29.4.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
E.A.Özkul O.G.Çankaya B.Özkaya U.Öztürk C.İ.Günay
|
