 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
21. Hukuk Dairesi
Başkanlığı
Esas Karar
1997/3633 1997/3674
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Ankara 8. İş Mahkemesi
Tarihi : 2.4.1997
No : 1500-722
Davacı : Rıza Kaleli vekili Av. Necati Yılmaz
Davalılar : 1-S.S.K. Genel Müdürlüğü vekili Av. Deniz Acar
2-Özel Yükseliş Koleji Eğitim ve Öğretim Tesisleri
Limited Şirketi vekili Av. Sema Doğan
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde Eylül 1987- Haziran 1991
tarihine kadar işçi olarak çalıştığını, işverenin 3417 sayılı yasa uyarınca
hak ettiği nemaları ödemediğinden, fazla hakları saklı kalmak üzere 5.000.000
TL. nema alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, mahkemenin görevsizliği
nedeniyle reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz
isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mesut Balcı
tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği
düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, hukuki nitelikçe, tasarruf kesintileri ile işveren katkılarının
ödenmesi istemine ilişkindir. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı belirgin
olarak 3417 sayılı yasanın 7. maddesidir. Anılan maddede; işverenlerin
ücretlerden yapacakları tasarruf kesintileri ile sağlayacakları işveren
katkılarını 4. maddede belirtilen süreler içinde ilgililerin banka
hesaplarına yatırmamaları halinde, yatırılması gereken miktarlar resen veya
ilgililerin başvurusu halinde Sosyal Sigortalar Kurumunca 506 Sayılı Sosyal
Sigortalar Kanununun primlerin tahsiline ilişkin hükümleri dairesinde tahsil
olunarak alınacak gecikme zammı ile birlikte ilgili banka hesabına yatırılır,
hükmü öngörülmüştür. Öte yandan, Sosyal Sigortalar Kanununun 80. maddesinde
3917 sayılı yasanın 1. maddesi ile yapılan değişikliğe göre, kanuni süresinde
ödenmeyen, prim ve diğer alacakların tahsilinde 21.7.1953 tarih ve 6183
sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır.
Kurum alacaklarının tahsilinde 21.7.1953 tarih ve 6183 sayılı kanunun
uygulanmasından doğacak uyuşmazlıkların çözümlenmesinde, alacaklı Sigorta
Müdürlüğü'nün bulunduğu yer iş mahkemesi yetkilidir. Somut olayda, davacı
yasa gereği davalılar tarafından temin edilip ödenmesi gereken tasarruf
kesintisi ile işveren katkılarının ödenmesini istediğine göre, uyuşmazlığın
belirgin bir biçimde 506 sayılı yasanın 80. maddesinden kaynaklandığı
açık-seçiktir. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın çözüm yerinin idari yargı yeri
olmayıp Sosyal Sigortalar Kanununun 134. madde gereğince yetkili iş mahkemesi
olduğu ortadadır. Kaldı ki, davalılar, nitelikleri itibariyle özel hukuk
hükümlerine tabi oldukları da söz götürmez. Bundan başka, uyuşmazlık
Mahkemesi kararları 2247 sayılı yasanın 28/2. maddesi gereğince görev
uyuşmazlığının çözülmesi için kendisine başvuran yargı mercilerini
bağlayacağı da tartışmasızdır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli
ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz
harcının istek halinde davacıya iadesine, 2.6.1997 gününde oybirliğiyle karar
verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Orhan YALÇINKAYA A.Hamzaoğulları U.Araslı A.Güneren Y.Yasun
|
