 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18. HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1997/2550 1997/4011
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Kayseri 2.Asliye Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 11.10.1996
Nosu : 1996/282-667
Davacı : Fevziye Gülşen Vekili Av. İbrahim Köprü
Davalı : Valilik Vekili Av. Suat Urfalıer
Dava dilekçesinde kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve
masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen
kabulüne dair verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması
davalı vekili tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile
istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan
günde temyiz eden davalı vekili Av. Suat Urfalıer ile aleyhine temyiz olunan
davacı Vekili Av. Şemun Yılmaz geldi. Gelen vekillerin sözlü açıklamaları
dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin
açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davalı idare aynı mıntıkada 1994 yılında gerçekleşen bazı hazine
satışlarını emsal olarak göstermiş ise de, bilirkişi kurulları bu satışların
kapalı zarf usulüyle yapıldığını, geniş iştirakin sağlanmadığını, o nedenle
emsal alınacak satışlar olmadığını belirtmişlerdir. İdare ayrıca aynı bölgede
Kayseri Sanayi Odasınca satın alınan taşınmazları emsal göstermiş, bilirkişi
kurulları bu satışları da Sanayi Odasının Organize Sanayinin kurucusu olduğu
için sanayi bölgesinde yer alan taşınmazlarda mülk edinmek amacıyla vaki
alımının özel amaçla olduğunu kabul etmişlerdir. Oysa Sanayi Odasının
bilirkişi raporlarında belirtildiği gibi özel şahıslardan bu alımları
yaparken, bunların özel nitelikte olduklarını gösteren herhangi bir bulgu
ileri sürülmemiştir.
Davalının tüm itirazlarına rağmen bilirkişiler her iki raporda
6.11.1987 tarihinde bir yapı kooperatifine satışı yapılan 810 parselde
kayıtlı 256 m2'lik bir satışı somut emsal almış, aynı gün incelenen aynı
kamulaştırmayla ilgili dosyalarda dahi yine bu emsalle yetinilerek dava
konusu taşınmazla karşılaştırması yapılıp sonuca varılmıştır.
Kamulaştırma Kanununun 11. maddesi G bendi değer belirlemenin ne
suretle yapılacağını açıklamış olup, emsal satışlardan söz etmiştir. Emsal,
nitelikleri itibariyle dava konusu taşınmaza benzerliği yanında fiziksel
yakınlığı da içerir. Aynı bölgede yapılan satışların tamamı dışlanarak başka
bir bölgede gerçekleştirilen bir satışı tüm dava dosyalarında tek ve değişmez
emsal almak, değerlendirmenin yeterince yapılmadığı izlenimini vermektedir.
Gerçekten hazine tarafından kamulaştırma tarihine yakın tarihlerde aynı
mıntıkada gerçekleştirilen satışlarda ve Sanayi Odası tarafından yapılan
alımlarda uygulanan fiyatların hepsinin gerçek dışı ve özel nitelikte
olduklarının kabulüyle bunların emsal olarak değerlendirilmeyeceği sonucuna
varılması bilirkişilerin aynı mıntıkadan başka satışların incelenmesine
yönelmeleri ve tek emsal ile yetinmeleri doğru görülmemiştir.
Bu itibarla mahkemece gerekirse resen tapu incelemesi yapılarak uygun
emsal araştırması yapılmalı, başka emsallerde bulunup makul bir sonuca varmak
üzere dava konusu taşınmazla karşılaştırması yapılması için bilirkişi
kurullarından bu hususlarla ilgili ek raporlar alınmalı, raporlar mahkemece
denetlenip hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir.
Eksik incelemeyle hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı yararına takdir edilen
6.000.000 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 29.4.1997 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu V.Canbilen A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
