 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Hukuk Genel Kurulu
S A Y I
Esas Karar Y A R G I T A Y K A R A R I
1997/2-326 1997/560
18.6.1997
Özet: Evlilik dışı ilişkiden doğan çocuk için verilmekte olan iştirak
nafakasının artırılması davasına davalının ikametgahı mahkemesinde bakılır.
Taraflar arasındaki "nafakanın artırılması" davasından dolayı yapılan
yargılama sonunda; Ayrancı Asliye Hukuk Mahkemesince dava dilekçesinin
reddine dair verilen 20.9.1995 gün ve 1995/36 E- 56 K. sayılı kararın
incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk
Dairesinin 26.2.1996 gün ve 1996/498-1682 sayılı ilamı ile; (l-Medeni Kanunun
405/8. maddesi uyarınca vasi her dava için ayrı ayrı sulh hakiminden izin
almak zorundadır. Davacının bu yöndeki karar istenmeden işin esasının
incelenmesi doğru değildir.
2-Yetki ilk itirazının kabul edilebilmesi için yetkili mahkemenin
doğru gösterilmesi gerekir (HUMK. 23).
Dava evlilik haricinde doğan çocuk için daha önce hükmedilen iştirak
nafakasının artırılmasına ilişkindir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 9.
maddesine göre yetkili mahkeme davalının ikametgahı mahkemesidir. Aile nüfus
kayıt tablosundan davalının Karapınar nüfusuna kayıtlı olduğu görülmektedir.
Karine olarak nüfusa kayıtlı olunan yer ikametgahdır (MK. M. 4). Davalı
karinenin aksini ispatlayacak herhangi bir delil göstermemiştir. O halde
yetkili mahkeme doğru gösterilmediğinden mahkemece yetki itirazının reddine
karar verilip işin esasının incelenmesi gerekirken yasanın yorumunda ve
delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm
kurulması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine
geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda
direnilmiştir.
Temyiz Eden : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz
edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği
görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve
kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel
Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki
kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı
bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme
kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun
429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri
verilmesine 18/6/1997 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.
Birinci
Başkanvekili 4.H.D.Bşk. 21.H.D.Bşk. 7.H.D.Bşk.
A.İsmet ARSLAN M.C.Keskin O.Yalçınkaya H.Örmeci
Değişik Bozma Onama
2.H.D.Bşk. 5.H.D.Bşk. 9.H.D.Bşk. 1.H.D.Bşk.
T.Alp A.C.Göğüş E.A.Özkul E.Özkaya
Değişik Bozma
3.H.D.Bşk. 8.H.D.Bşk. N.Durak Ö.Bilen
N.Yavuz H.H.Özdemir
Ş.D.Kabukçuoğlu 6.H.D.Bşk.V. B.Kartal Y.Koru
M.Tunaboylu M.Yıldız Ş.E.Serim H.Demirhan
İ.Demirkıran A.M.Çiftçi S.G.Erçoklu N.Sucu
Onama
10.H.D.Bşk.V. N.Ertuğrul A.E.Baçcıoğlu M.S.Özer
Ş.Abik
Onama
İ.Erdemir A.Güneren İ.Yanıklar
O.H.Mustafaoğlu
Onama
İ.Özmen H.Erdoğan İ.N.Erdal
A.U.Turan
Onama Onama
E.Güvener Y.Büken U.Öztürk E.Özcan
R.Yalçın C.Şengüler A.Özdemir Ö.Koçak
|
