 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1997/1723 1997/4010
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Bolvadin Asliye Hukuk Mahkemesi
Tarihi :11.12.1996
Nosu :1995/292-1996/333
Davacı :Şehri Durgut vekili Av. Oğuz B. Koçlu
Davalı :Belediye Başkanlığı vekili Av. Mehmet Akkoyun
Dava dilekçesinde kamulaştırılan taşınmazın iadesi veya tazminatın
davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne dair
verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davalı vekili
tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle
taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz
eden davalı vekili Av. Mehmet Akkoyun ile aleyhine temyiz olunan davacı
vekili Av. O. Beyler Koçlu geldi. Gelen vekillerin sözlü açıklamaları
dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin
açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dava konusu taşınmaz, kamulaştırma kararına göre garaj ve terminal
sahasına dahil edilmek üzere kamulaştırılmış olup, garaj ve terminal aynı
amaçla kamulaştırılan ve birleştirilen taşınmazlar üzerinde yapılmış iken,
garaj ve terminal alanının tamamlayıcısı olarak, davacının paydaş olduğu
taşınmaz üzerinde kamyon ve diğer nakliye araçlarına park olanağı sağlayan
müştemilatı ve depoyu da içermek üzere dükkanlar yapılmış ve bu dükkanlar
şehir içerisinde bulunan zahireci, nakliyeci, mahrukatçı gibi sanat ve
işlerle uğraşan kişilere ihale yoluyla devredilmiştir.
Kamulaştırma Kanununun 23. maddesi, kamulaştırılan taşınmazın amacına
uygun hiçbir işlem veya tesisata konu edilmez veya kamu yararına yönelik
ihtiyaca tahsis edilmez ve olduğu gibi bırakılırsa ancak geri almayı öngörmüş
olup, garaj ve terminal kompleksi içerisinde yeralan dükkanların, şehirde
düzeni sağlamak üzere orada dükkanı bulunan esnafa tahsisi dahi belediye
yönünden bir kamu hizmeti niteliğindedir. Yapılan dükkanların ihtiyaç
sahiplerine satılmış olmaları, hizmetin kamusal niteliğini bertaraf etmez.
Bu durumda Kamulaştırma Kanununun 23. maddesindeki iade şartları
mevcut olmadığına göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken, inşa
edilen dükkanların satıldığı gerekçesiyle bu defa tazminata hükmedilmiş
olması usul ve yasaya aykırıdır.
Diğer taraftan, davacı, dava konusu taşınmazdaki payına karşılık,
belediyeye ait başka bir taşınmazı trampa yoluyla edindiğine göre artık
kamulaştırılan ve kamu hizmeti niteliğindeki faaliyetlerde kullanılmak üzere
inşa edilip satılan dükkanlar sebebiyle tazminat isteminde de bulunamaz.
Esasen kamulaştırma sadece iadeyle ilgili olmak üzere 23. maddede düzenlenmiş
olup, genel hükümler dairesinde görülecek tazminat davasının dahi unsurları
mevcut değildir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı yararına takdir edilen
6.000.000 Tl vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 29.4.1997 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu V.Canbilen A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
