 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18. HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1997/13108 1998/2103
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Kadıköy 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 8.10.1997
Nosu : 1996/134-1997/994
Davacı : Mesude Gürel vs. vek. Av. Cengiz Demiroğlu
Davalı : Ahu Melda Güvenç vs. vek. Av. Celal Ertugay
Dava dilekçesinde davalıların yeni yönetim planını imza etmiş
sayılmalarına karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine
gidilmiş, hüküm bir kısım davacılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 28. maddesi hükmüne göre, yönetim planının
değiştirilmesi için bütün kat maliklerinin 4/5 oyu gerekli ve yeterlidir. Bu
hüküm, amir niteliği itibariyle kamu düzeniyle ilgili olup, yönetim planında
bunun aksine (daha az ya da çok çoğunluk veya oybirliği) bir hüküm geçerli
değildir. Değişikliğe karşı çıkan kat malikinin mahkemeye başvurma hakkı
vardır. Diger taraftan yönetim planı, tüm kat malikleri arasında bir sözleşme
niteliğinde bulunduğundan, hakim, değişikliği onaylamayan kat maliklerinin
iradesi yerine kaim olup onların değişikliğe muvafakat etmiş sayılmalarına da
karar veremez. O nedenle yönetim planındaki değişiklik kararının, yönetim
planına göre oybirliği ile olacağına dair hükme dayanılması ve yapılması
öngörülen değişikliklerin, haklı gerekçelerinin kanıtlanmadığına dair mahkeme
kararındaki gerekçeler doğru değildir.
Yönetim planında, Kat Mülkiyeti Kanunu amir hükümleri ile bağdaşmayan
ya da mülkiyet hakkının kullanılmasını kısıtlayan, bu hakkı düzenleyen temel
kurallara aykırı hükümler var ise, her bir kat maliki bunun iptali için Kat
Mülkiyeti Kanunu hükümleri çerçevesinde mahkemeye başvurabilir.
Yargıtay'da yerleşmiş uygulamalara göre hakim, resen düzenleme
yetkisine haiz olmadığı konularda, kat maliklerinin iradesi yerine kaim olup,
onların yerine ve muvafakat etmiş sayılmalarına karar veremez.
Ancak, mahkemece, davanın reddine dair verilen karar sonucu itibarıyla
yukarıda belirtilen gerekçelerle doğrudur.
Bu itibarla, mahkeme kararı bu gerekçe ile ve sonucu itibariyle doğru
olduğundan temyiz itirazlarının reddiyle HUMK'nın 438. maddesinin son fıkrası
uyarınca gerekçe değiştirilerek ONANMASINA, aşağıda yazılı fazla alınan
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 5.3.1998 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu M.E.Germeç
|
