 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1997/12652 1998/1311
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :İstanbul 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :7.5.1996
Nosu :1997/17-979
Davacı-K.dvl:Murat Apt. Yön. Vek. Av. Nuray Çetin
Davalı-K.Dvc:Semra Türel Vek. Av. Hatice Temizkan
Dava dilekçesinde davacı itirazın iptali ve inkar tazminatı istemiş,
davalı ve karşı davacı da alacağın tahsilini talep etmiştir. Mahkemece
davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı ve karşı davalı vekili
tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Ortak giderler ile ilgili olarak davalı kat maliki hakkında açılan
icra takibine vaki itiraz üzerine, İcra İflas Kanununun 67. maddesinin 1.
fıkrası hükmü uyarınca açılan itirazın iptali davasında, davalı kat maliki
karşı dava açarak kendisinin çatıda yaptığı tamirat için harcadığı paranın
mahsup edilmesini istemiş, mahkemece de bu mahsup işlemi kabul edilerek ona
göre hüküm kurulmuştur.
Kat maliklerinden birinin zorunluluk karşısında ortak yerlerde, kat
maliklerine danışmadan ve bu konuda kat malikler kurulu kararı alınmadan
yaptığı giderin tahsiline ilişkin dava tüm kat malikleri hakkında arsa
payları oranında açılır. Ortak giderlerin tahsili için yönetici tarafından
açılan icra takibi ve itiraz üzerine itirazın iptali davasında yönetici bu
sebeple pasif husumet ehliyetine sahip olmadığı için karşı davaya itirazın
iptali davası ile birlikte bakılamaz.
Bu durumda mahsup ve takas istemleri ile açılan karşı davanın tefrik
edilmesi ve bu suretle bakılacak davada husumetin tamamlattırılması (kat
maliklerine dava dilekçesi tebliğ edilmek suretiyle) gerekir.
Bu nedenlerle mahkemece, icra takibine vaki itirazın iptali istemi ile
açılan davaya bakılması ile yetinilerek bu konuda karar verilmesi gerekirken
karşı davadaki mahsup isteminin kabulü usül ve yasaya aykırıdır.
Bundan ayrı davacı dava dilekçesinde İcra İflas Kanununun 67.
maddesinin 2. fıkrası kapsamındaki tazminatı da istediği halde bu tazminata
da hükmedilmemesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.2.1998 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
