 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.HUKUK DAİRESİ
Sayı :
ESAS KARAR
97/12472 97/14104
23.12.1997
Y A R G I T A Y İ L A M I
Özet :Karar düzeltme yolu ile incelenmesi mümkün olmayan bir karar
hakkında bu yola başvurulmuş olması halinde yerel mahkeme bu isteği red
edemez. O isteği inceleme yetkisi Yargıtay'a aittir.
Yargıtay'ın kararındaki maddi hatanın düzeltilmesine dair kararı kesin
olup, karar düzeltme yolu ile de yeniden incelenemez.
Hakimin kararının kesinleştiği yönündeki işlemi temyizi kabul
değildir.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemenin yukarıda gösterilen kararının temyizen ve dairemizin 18.12.1996
günlü ve 11110/13467 sayılı kararındaki maddi hatanın düzeltilmesine dair
10.07.1997 tarihli ek kararının yeniden mürafaa icrası suretiyle tetkiki
istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün temyiz eden vekili avukat Uğur
Poyraz ve davacı vekili Avukat Turgut Tavşanoğlu geldi. Davalı vekili
vekaletnamesindeki yetkiye istinaden daire kurulunu davaya bakmaktan
çekilmeye davet ettiğine dair 23.12.1997 tarihli dilekçeyi verdi. Taraflar bu
konuda açıklamada bulundular. Öncelikle bu konu incelendi ve tartışıldı.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 34/son maddesi uyarınca hakimi çekilmeye
davet, hakimin reddi hükmünde olup, davalı vekilinin Daire kurulunu toptan
çekilmeye davet etmesi, Yargıtay Yasasının 39/son maddesi uyarınca Daire
kurulunun toplantılarını engelleyen toplu red niteliğinde olmakla,
dinlenemeyeceğinden istemin reddine oybirliği ile karar verilip açık
mürafaaya devam olundu. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin
incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü.
Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1- Davalı vekilinin Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 10.07.1997 tarih ve
11110/13467 ek sayılı kararına karşı, karar tashihi isteminin reddine ilişkin
16.09.1997 tarih ve 1997/364 esas sayılı Sarıyer 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin
kararının bu konuda inceleme ve karar verme yetkisi Yargıtay'a ait olduğundan
bu bölümünün kaldırılmasına, davalının karar düzeltme istemlerinin
incelenmesine oybirliğiyle karar verildi ve devam olundu.
2- Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 459. maddesi gereğince Yargıtay
tarafından verilen maddi hataların düzeltilmesine ilişkin kararlar karşı
kanun yoluna başvurulamaz (Y.H.G.K.nun 15.3.1969 tarihli 1969/2-466-178 s.
kararı) ve bu cümleden olarak karar düzeltme yoluyla yeniden inceleme
istenemez. (Y.H.G.K. 14.1.1959 tarihli T/5-2 s. kararı) Bu sebeple davalının
karar düzeltme talebinin reddi gerekmiştir.
3- 16.09.1997 tarihli kararda yer alan boşanma kararının
kesinleştirilmesine yönelik temyiz itirazına gelince;
Hangi kararların temyiz edilebileceği Hukuk Usulü Muhakemeleri
Yasasının 427. maddesinde gösterilmiştir.
Nüfus Kanununun 31. ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 443/son
maddeleri uyarınca hakimin yaptığı işlem kaza-i nitelikte olmayıp temyizi
kabil değildir (Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 28.05.1996 tarih ve 3427/5700
sayılı kararı).
O halde, bu yönden de temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
S O N U Ç :
1- Davalının karar düzeltme ve temyiz dilekçesinin 2. ve 3. bentlerde
gösterilen nedenlerle REDDİNE,
2- Sarıyer 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 21.07.1997 tarih ve 1997/90
muhabere sayılı reddi hakim isteği konusunda oluşturduğu karara karşı vaki
davacı vekilinin temyiz isteğinin inceleme yeri Yargıtay 20. Hukuk Dairesi
olduğundan, dosyanın bu yönden inceleme yapılmak üzere 20. Hukuk Dairesi
Yüksek Başkanlığına gönderilmesine, duruşma için takdir olunan 20.000.000.-
lira vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine oybirliğiyle
karar verildi. 23.12.1997 (Salı)
Başkan Üye Üye Üye Üye
Tahir Alp Ş.D.Kabukçuoğlu Hakkı Dinç Ferman Kıbrıscıklı A.İhsan Özuğur
|
