  | 
				
 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
	 
		  
   
  
             
  
    
T.C.
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E.	1996/916
K.	1996/1103
T.	6.2.1996
*  TADİLAT NEDENİYLE TAHLİYE 
*  TADİLATIN ESASLI VE İMAR AMAÇLI 
    OLMASI
ÖZET : Tadilat iddiasına dayalı tahliye davalarında, tahliyeye karar
 verilebilmesi için, tadilatın belediyece onanmış projeye bağlanması şart
 olduğu gibi, tadilatın esaslı ve imar amaçlı bulunması da gereklidir.
 (6570 s. GKK. m. 7/ç)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı
 tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar
 okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, tadilat nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece,
 istem gibi karar verilmiş ve hüküm, davalı vekili tarafından temyiz
 olunmuştur.
Davacı, kiralananda tadilat yapılacağını iddia ile tahliye isteğinde
 bulunmuştur. Bu sebepten tahliye kararı verilebilmesi için, yapılacağı
 bildirilen tadilatın projeye bağlanmış olması, o projenin ilgili belediyece
 onaylanmış bulunması, o projeli tadilatın esaslı ve imar amaçlı olduğunun ve
 uygulamanın yapılabilmesi için tahliyenin zorunlu bulunduğunun uzman
 bilirkişi aracılığı ile saptanmış bulunması icabeder.  Mahallinde yapılan
 keşif sonunda tanzim edilmiş bilirkişi raporunda, projenin uygulanması
 suretiyle tahliyesi istenilen saatçi dükkanının bitişiğindeki giyim mağazası
 ile birleştirileceği ve tek bölüm haline getirileceği belirtilmiştir. Bu
 tadilatın esaslı nitelikte olduğu ve imar amacı taşıdığı hakkında bir mütalaa
 bulunmamaktadır. Yapılacak tadilat sadece iki dükkanın birleştirilmesinden
 ibaret ise, bunun esaslı ve imar amaçlı olduğu kabul edilemez. Bilirkişiden
 bu yolda yeniden mütalaa alınması gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna
 dayanılarak yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi hatalıdır.  Hüküm, bu
 nedenle bozulmalıdır.
S o n u ç: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.
 nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan
 temyiz harcının temyiz edene iadesine, 6.2.1996 tarihinde oybirliğiyle karar
 verildi.
    
  
                  
 
 
 
 
   |