 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
96/8608 96/8981
ÖZET:İade-i muhakemede tebligatın hile sonucu davalının adresinden
ayrık olarak başka bir yere çıkarıldığının ispatlanması gerekir.
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı Şuf'a davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz
edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava yargılamanın iadesi suretiyle şuf'a hakkının kabulüne ilişkin
hükmün değiştirilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istek kabul edilerek
şuf'a suretiyle şuf'a davacısı adına tesciline karar verilen payın şuf'a
davalısına iadesine karar verilmiş ve hüküm şuf'a davacısı tarafından temyiz
olunmuştur.
5.10.1995 tarihli dairemiz kararıyla önceki hükmün bozulmasından sonra
bozmaya uyularak yargılamanın iadesi isteğinin süresinde olduğu kabul edilmiş
ve HUMK.nun 445/7. maddesi çerçevesinde şuf'a davalısına yapılan tebligatın
şuf'a davacısının hilesi sebebiyle geçerli olmadığı kabul edilerek esasa
ilişkin olarak yeniden yargılama yapılarak talebe uygun olarak karar
vermiştir. O istek üzerine tesbit edilmesi gereken husus şuf'a davacısı Fatma
Benlioğlu'nun şuf'a davasını açması sırasında davalı Ahmet Erişti'ye
yapılacak tebligat için hile kullanıp kullanmadığı hususudur. Bu yönden
yeniden tanıklar dinlenmiştir. Bu tanıkların birbirini doğrulayan ve
tamamlayan beyanları şuf'a davacısının ilk gösterdiği davalı adresinin
gerçeğe uygun olmadığı asıl adresini bilmesi gerektiği yolundadır. Bu
beyanlar kesin şekilde gerçek adresin bilinmesine rağmen o davacının hilesi
ile usulüne uygun tebligat yapılamayacak adres gösterdiği iddiasının subutuna
yeterli bulunmamaktadır. Tanık ifadeleri kanaat açıklaması ötesinde değildir.
Bu nedenle yargılamanın iadesi talebinin kanuna uygun bulunmadığından
reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle kabul edilmesi ve
yeniden yargılama yapılarak işin esasına ilişkin yazılı şekilde hüküm
kurulması hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14.10.1996 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ö.N.Doğan M.Elçin S.Tükenmez Ş.K.Erol M.Tunaboylu
|
