 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
19. HUKUK DAİRESİ
B A Ş K A N L I Ğ I
Esas Karar
96/8477 97/3196
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Ankara 2.Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi : 10.7.1996
Nosu : 482-441
Davacı : Taresk A.Ş. vek. Av. Ahmet Kılıçoğlu
Davalı : Solano Ağrar Prdukte Gmbh. Co vek. Av. Zeki Beyter
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak
verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine
ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av. Ahmet
Kılıçoğlu ile davalı vek. Av. Zeki Beyter'in gelmiş olmalarıyla duruşmaya
başlanarak, hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten ve
temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi,
gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan 31.1.1995 tarihli
sözleşmeye göre davalının 586.000 kg. Granola, 9000 kg. İlana, 3250 kg.
Sandra türü tohumluk patatesi Mersin Limanında teslim etmeyi üstlendiğini,
satış bedelinin akreditif açılmak suretiyle ödendiğini, davalı tarafından
gönderilen patateslerin 12.3.1995 tarihinde Mersin Limanına geldiğini, Mersin
Zirai Karantina Müdürlüğünce yapılan kontrolde 586 ton Granola patateslerde
PS bakteriyel hastalığı saptandığını, bu nedenle Türkiye'ye girişine izin
verilmediğini, diğer patateslerde hastalığa rastlanmadığından teslim
alındığını, davalının iade edilen patateslerde hastalık bulunmadığını,
259.76.40 DM. bedelle başkalarına satıldığını bildirerek 249.660.90 DM.
gönderdiğini, müvekkiline 412.426 DM. daha ödemesi gerektiğini ileri sürerek
bu miktarın yasal faiziyle birlikte aynen, mümkün olmaması halinde fiili
ödeme tarihindeki kur üzerinden Türk Lirası olarak ödenmesine karar
verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, sözleşmenin Ankara'da imzalandığını,
müvekkilinin ticari ikametgahının Almanya'nın Hamburg şehri olduğunu,
davanın yetkisiz mahkemede açıldığını, patateslerin C+F olarak satıldığını,
Mersin Limanının teslim yeri değil, varma limanı olduğunu, bu satış şeklinde
satıcının malı yükleme limanında gemiye yüklemesinden sonra malın alıcıya
teslim edildiğinin kabulü gerektiğini, bu andan sonra malda meydana gelecek
her türlü hasar ve tüm rizikoların alıcı tarafa geçtiğini, tohumların daha
sonra Almanya ve Fransa'da Devlet Enstitülerinde yaptırılan testlerde
hastalık bulunmadığının saptandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre dava konusu
patateslerin sözleşmenin 10. maddesi uyarınca T.C. Tarım ve Köy İşleri
Bakanlığınca istenen tüm sıhhi şartları taşıyacağı, sözleşmede belirtilen
hastalık ve mikroptan arındırılmış olması gerektiği,
Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Kanunu gereğince yapılan kontrolde
patateslerde Türkiye'ye ithali engelleyen P.S. hastalığının tesbit edildiği,
sözleşme ve 6968 Sayılı Kanunun 10. maddesine göre Türkiye'de yapılan
incelemeye itibar edilmesi gerektiği, ayıplı malların davalı tarafça geri
alındığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince
temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki satış sözleşmesinde satışa konu malların fiyatı
C+F Mersin Limanı olarak belirlenmiş, malların T.C. Ziraat ve Köy İşleri
Bakanlığının Fito-Saniter şartlarına uygun olacağı belirtilmiştir. Gönderilen
mallardan Gronala tipi patates tohumlarının ayıplı olduğu Koruma ve Kontrol
Genel Müdürlüğü raporu ve İçel Karantina Müdürlüğünün 22.3.1995 tarihli
yazısından anlaşılmaktadır. Bu nedenle iade edilen malların önceden ödenen
bedelinin davacıya iade edilmesi gerekir. Davacı bu bedelin tahsilini talep
ettiğine göre uyuşmazlık bir miktar para borcuna ilişkin bulunduğundan
HUMK.nun 10 ve B.K.nun 73. maddesi uyarınca davacı alacaklının ikamet ettiği
Ankara Mahkemeleri yetkilidir. Mahkemece yetki itirazının reddine, sözleşme
uyarınca ayıplı malın iade edilmeyen bedelinin davalıdan tahsiline karar
verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün ONANMASINA, vekili
Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir olunan 9.000.000.
TL. duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, aşağıda
yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 27.3.1997 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Y.Mete Günel N.Sucu K.Acar K.O.Şengün A.Başkır
|
