 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
13. HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI
SAYI:
ESAS 1996 KARAR
764 1440
YARGITAY İLAMI
MAHKEMESİ :Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :6.11.1995
NO :293-689
DAVACI :Kadir Doğan ve Osman Öksüz vekili avukat Nihat
İksir
DAVALI :Levent Çakır vekili avukat Ahmet Çetin
Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen
hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya
incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacılar, davalının yapmış olduğu 23.500.000 Tl.lik icra takibinin
dayanaksız olduğunu ileri sürerek davalıya borçlu olmadıklarının tesbitine
karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, davacıların devraldığı dükkanın sahibi Hasan Çakar'ın oğlu
olduğunu ve dükkan devri nedeniyle alacaklı olduğunu bildirerek davanın
reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine, 2.4.1992 tarih 1992/180 sayılı kararı ile
konulan tedbirin hükmün kesinleşmesini müteakip kaldırılmasına, davacılar
aynı ve nakdi teminatlarının iadesine karar verilmiştir. Hüküm taraflarca
temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara kararın bozmaya uygun olmasına delillerin
takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacıların temyiz
itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava alacaklı davalı yararına sonuçlandığına ve mahkemece
başlangıçda ihtiyati tedbir kararı verildiğine göre davalı yararına icra
inkar tazminatına hükmedilmemiş olması bozmayı gerektirir.
3- İcra İflas Kanununun 72/4 fıkrasında açıklandığı üzere davacı
borçludan ihtiyati tedbir kararı verildiği zaman alınmış bulunan teminattan
alacaklı ihtiyati tedbirden dolayı alacağını geç almış olmaktan doğan
zararını her zaman tahsil edebilir. Başlangıçta yani ihtiyati tedbir kararı
verildiği anda teminat bu amaçla alınmaktadır. Bu nedenle davalı alacaklının
alacağını tahsil edinceye değin teminatın geri verilmemesi zorunludur. Buna
rağmen mahkemenin alacağın tahsilini beklemeksizin gerek nakdi teminatın ve
gerek banka teminat mektubunun davacıya iadesine karar vermesi bozmayı
gerektirir. Ne varki bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama
yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7
maddesi gereğidir.
SONUÇ: Birinci bendde açıklanan nedenlerle davacıların temyiz
itirazlarının reddine iki ve üçüncü bendlerde açıklanan nedenlerle temyiz
olunan kararın hüküm fıkrasına aynen (Takibe konu alacak üzerinden 40 icra
inkar tazminatının davacılardan tahsili ile davalıya verilmesine) cümlesinin
eklenmesine kararın hüküm fıkrasının ikinci bölümünün tamamen çıkarılmasına,
kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin harcın onama harcından
çıkartılmasıyla arta kalan 200.000 liranın temyiz edenlerden alınmasına,
27.2.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A.İ.Arslan M.S.Atalay K.Kadıoğlu M.Yüksel S.Özyörük
|
