 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
19. HUKUK DAİRESİ
B A Ş K A N L I Ğ I
Esas Karar
96/7306 96/9597
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Niğde 1. Asliye Hukuk (Ticaret) Mahkemesi
Tarihi : 25.1.1996
No : 397-10
Davacı : Elsan Orman Ürünler San.Tic.A.Ş. temsilcisi Cemal
İstanbullu
Davalı : Niğde Özel İdare Müd.-Ahmet Koç vs. vek.
Av. Selahattin Karaca
Müdahil : S.S.K. vek. Av. Kıymet Bozkaya
Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda
yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün
süresi içinde müdahil vekilince her ne kadar duruşmalı olarak temyiz
edilmişse de, tebligat gideri verilmediğinden duruşma isteği reddedilerek
incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra üzerine dosya
incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı şirket tasfiye memuru, tasfiye halindeki Elsan A.Ş.nin
aktifinin 15.000.000.000 TL., pasifinin 26.256.532.638 TL. olduğunu, mevcudun
borçları karşılayamadığını ileri sürerek Elsan A.Ş.nin iflasına karar
verilmesini talep ve dava etmiştir.
İflas talebine itiraz eden alacaklı S.S.K. vekili, davacı şirketin
iflas yoluyla tasfiyesini gerektiren bir durum bulunmadığını, aciz halinde
bulunduğunu ispat etmesi gerektiğini, tedbir yoluyla takiplerin
durdurulmasının hatalı olduğunu belirterek iflas talebinin reddini
istemiştir.
Mahkemece davacı tarafça ibraz edilen belgelerden aktifinin borçlarını
karşılayamadığının anlaşıldığı, davacının tasfiye memurunun iflas istemeye
yetkili olduğu gerekçesiyle Elsan Orman Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş.nin
iflasına, iflasın 25.1.1996 günü saat 9.10'da açılmasına karar verilmiş,
karar müdahil SSK. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Ticaret Kanunu'nun 446. maddesinde "şirket borçlarının şirket
mevcudundan fazla olması halinde tasfiye memurlarının durumu derhal mahkemeye
bildireceği, mahkemenin de iflasa karar vereceği" hükme bağlanmıştır. Tasfiye
halindeki davacı şirketin tasfiye memuru da bu hükme dayanarak şirketin
iflasını istemiştir. Bu şekilde yapılan iflas talebi üzerine mahkemenin
tasfiye memurluğunca bildirilen alacak-borç durumunun gerçeğe uygunluğunun
araştırılması gerekir. Bu durumda tasfiye halindeki şirketin gerçekten aciz
içinde olup olmadığının, aktif ve pasiflerinin durumunun iflası gerektirecek
halde bulunup bulunmadığının uzman bilirkişi kurulundan alınacak raporla
tesbit edildikten sonra varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar
verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru
görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın
istek halinde iadesine 31.10.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Y.Mete Günel N.Sucu İ.Erdemir K.O.Şengün Y.Özdilek
|
