 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18. HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1996/7294 1996/7444
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Eskişehir 1.Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :13.6.1995
Nosu :1993/1014-1995/472
Davacı :Mesut Bilici Vekili Av. Metin Ünsal
Davalı :1-Ahmet Uğurlu Vekili Av.Tuncer Çingir
2-N.Gönül Arıgün
Dava dilekçesinde yönetim planı değişikliği istenilmiştir. Mahkemece
davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı Ahmet Uğurlu vekili tarafından
temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Anagayrimenkulün yasal olarak tapuya tescil edilmiş bir yönetim planı
bulunmamaktadır. Anagayrimenkulde mevcut uygulama Kat Mülkiyeti Kanununun 20.
maddesinde öngörüldüğü üzere başka türlü bir anlaşma bulunmadığı için yakıt
giderleri yönünden arsa payları oranında gidere katılma şeklindedir.
Davacı bağımsız bölümün dükkan olması nedeni ile arsa payı yüksek
olmakla beraber ısınan alanın küçük olduğunu, diğer bağımsız bölümler kadar
enerji kullanmadığını ısınma giderine katılımın hacim üzerine yapılmasının
adil olacağının bu konuda kat malikleri kurulu kararı alınmasını yönetime
13.9.1993 tarihli ihtarname ile bildirmiş ve bu suretle uyuşmazlığın Kat
Mülkiyeti Kanununun 32. maddesinin 3. fıkrası hükmü uyarınca öncelikle kat
malikleri kurulunda çözümlenmesini istemiş olmasına karşın 20.10.1993
tarihinde toplanan kat malikleri kurulu ısınma gideri paylaşımının arsa payı
üzerinden yapılmasına devam edilmesi kararını alarak davacının istemini
zımnen reddetmiştir.
Bu durumda Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesinin 1. fıkrası hükmü
uyarınca, davacı kat malikinin hakimin müdahalesini isteme hakkı doğmuştur.
Hakimin belirlediği ısı giderlerine katılma yöntemi adil bir çözüm
olup yasaya aykırı bir yönü de bulunmamaktadır.
Ancak; hakimin müdahalesi 32. ve 33. maddeler kapsamında bulunduğuna
ve yönetim planında böyle bir plan bulunmadığı için bir değişiklik de söz
konusu olmadığına göre hükmün yalnız davacı yönünden ve onun giderlere
katılımı ile ilgili olarak kurulması gerekirken kat maliklerine ait bir
konuda tüm kat maliklerini kapsar biçimde düzenleyici bir karar verilmesi
doğru görülmemiştir.
Mahkemece davacının ısınma giderlerine katılma oranının belirlenmesi
ile yetinilmesi gerekir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.9.1996 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu V.Canbilen A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
