 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
21. Hukuk Dairesi
Başkanlığı
Esas Karar
1996/6807 1997/375
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Zonguldak 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 24.9.1996
No : 474-1137
Davacı : Hüseyin Kayalı vekili Av. İbrahim Büyükyılmaz
Davalı : T.T.K. Genel Müdürlüğü vekili Av. Cemal Ertuğ
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan manevi tazminatın
ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle
gerçekleşen 8.000.000 liranın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin
hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi ve
duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tabi olduğu
anlaşılmış ve duruşma için 28.1.1997 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı
kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı vekili Avukat Kemal Aksoy ile karşı
taraf vekili Avukat İbrahim Büyükyılmaz geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır
bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son
verilerek aynı gün Tetkik Hakimi Filiz Ekizoğlu tarafından düzenlenen raporla
dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü ve
aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, iş kazası sonucu beden tamlığı bozulan işçinin duymuş olduğu acı
ve üzüntünün giderilmesi (manevi tazminat) istemine ilişkindir. Bu yönüyle,
davanın yasal dayanağı belirgin olarak Borçlar Kanununun 47. ve 26.6.1966 gün
7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararıdır. Anılan maddeye ve İçtihadı
Birleştirme Kararına göre, manevi tazminata hükmedilebilmesi için, 1)eylem,
2)zarar, 3)zarar ile eylem arasında illiyet bağı, 4)eylemin hukuka aykırı
olması, 5)işçinin cismani zarara uğraması koşuldur.
Somut olayda, grizu olayının başka bir galeride meydana geldiği
davacının çalıştığı ocakta bedensel ve ruhsal herhangi bir zarara maruz
kalmadığı, dolayısıyle manevi tazminata hükmedilebilmesi için gerekli
yukarıda yazılı koşulların oluşmadığı ve bu nedenle davanın reddi gerektiği
halde yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul
olunmalı ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalı avukatı
yararına takdir edilen 6.000.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı
tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine,
28.1.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Orhan YALÇINKAYA A.Hamzaoğulları U.Araslı A.Güneren O.Can
|
