 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
96/676 96/862
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı tahliye ve alacak davasına dair karar davacılar tarafından süresi
içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve kira alacağının
tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm
davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalının kira parası ödememesi
nedeniyle temerrüde düşüp düşmediği ve davacının alacağı kalıp kalmadığı
noktalarındadır. Taraflar arasındaki 1.6.1992 başlangıç tarihli 9 yıl 7 ay
süreli sözleşmede ilk kira yılının bedeli aylık 18.750.000.- TL olarak
kararlaştırılmıştır. Sözleşmeye göre kira paralarının her ay peşin ödenmesi
gerekmektedir. Özel şartların 7. maddesinde tüm sürenin kira yılları
tarihleri ile belirlendikten sonra her devrede aylık kira bedelinin Devlet
İstatistik Enstitüsünün belirlediği toptan eşya fiyat endeksindeki artış
yüzdesine göre artırılması gerektiği kararlaştırılmış, 1 ayın kira parasının
zamanında ödenmemesi halinde o kira yılının bütün ayların kira bedellerinin
muaccel hale geleceği özel şartların 8. maddesinde belirlenmiştir.
Bu sözleşme bütün unsurları ile geçerli ve tarafları bağlayıcıdır.
Davalı sözleşmedeki şartlardan artış oranına itirazda bulunmamış, ancak
Yargıtay'ın son kararlarındaki duruma göre ancak 65 oranında artış
yapılabileceğini ve buna göre de ödemeyi yaptığını savunmuştur. Bu durumda 3.
kira yılının aylık kira parasının net 28.349.055.- TL iken bunun davacının
iddia ettiği oranda artırılması gereği ihtilafsızdır. Davalı buna göre ödeme
yapmak zorundadır. Savunmada geçen Yargıtay kararları ancak yeni kira
bedelinin tespiti yönünden uyuşmazlık bulunan hallerde şartları oluştuğu
takdirde tespit davasında nazara alınacak artış oranına ilişkindir. Taraflar
arasında bir anlaşma olmadıkca veya mahkeme kararı ile ortadan
kaldırılmadıkca özel şartdaki artırıma göre kira parası ödenmesi icab eder.
Davalı, kira tespit davası açıldığından dahi söz etmemiştir. Bu
sebeple Ocak 1995 ayı kirasının eksik ödendiği ve sözleşmedeki muacceliyet
şartı gereği diğer ayların muaccel olduğu halde ödenmediği sabit olduğuna ve
ihtarname fayda sağlamadığına göre temerrüt olgusunun gerçekleştiğinin ve
fazla borç oluştuğunun kabulü gerekmektedir. Mahkemece aksi düşünce ile
davanın red edilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan
temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 31.1.1996 tarihinde oybirliğiyle
karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ö.N.Doğan S.Tamur M.Elçin S.Tükenmez M.Tunaboylu
|
