 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
4. Ceza Dairesi ESASTAN RET (ONAMA)
(HÜKÜMLÜLÜK)-BOZMA
Y A R G I T A Y İ L A M I
Esas no :1996/6071
Karar no :1996/7080
Tebliğname no :4/68567
Görevde yetkiyi kötüye kullanma ve yaralama suçlarından sanıklar Doğan
Bekleviş ile Ali Büyüktürk hakkında TCY.nın 240, 456/4. maddeleri uyarınca
sanık Doğan Bekleviş'in 1 yıl hapis, sanık Ali Büyüktürk'ün 2 ay hapis
cezasıyla hükümlülüklerine ilişkin ANKARA Asliye 10. Ceza Mahkemesinden
verilen 1993/653 Esas, 1995/521 Karar sayılı ve 1.5.1995 tarihli hükmün
temyiz yoluyla incelenmesi sanıklar Doğan Bekleviş ile Ali Büyüktürk müdafii
tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay
C.Başsavcılığının 29.2.1996 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 8.7.1996
tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına
göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar,
belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1)a-Yargılama ve olayın kanıtlanmasına ilişkin gerekçe: Sanık Ali
Büyüktürk'e yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı
zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun
olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri
sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve
eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani
kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece
olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu;
b-Hukuksal tanı: Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada
öngörülen suç tipine uyduğu,
c-Yaptırım: Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık Ali Büyüktürk müdafiinin ileri sürdüğü nedenler
yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ
ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2)Sanık Doğan Bekleviş ile ilgili hükme yönelik temyize gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-Ceza İnfaz Koruma baş memuru olan sanığın, hastaneye getirdiği
hükümlüyü lokantaya götürmek ve başka yere gitmesine izin vermekten ibaret
olan eylemin, özel hüküm niteliğindeki T.C. Yasasının 305/1. maddesine uyduğu
gözetilmeden, aynı Yasanın 240/1. madde ve fıkrasıyla hüküm kurulması,
b-Kabule göre; T.C. Yasasının 240/son. madde- fıkrasında öngörülen
memurluktan yoksun bırakılma cezasıyla maddede yazılı ağır para cezasına
hükmolunmaması,
Yasaya aykırı ve sanık Doğan Bekleviş'in temyiz nedenleri ile
tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın
bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın
esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26.9.1996 tarihinde oybirliğiyle karar
verildi. 2.10.1996
Sami Selçuk Muharrem Dinç Erol Çetin Birol Kızıltan Fadıl İnan
Başkan Üye Üye Üye Üye
|
