 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18. HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1996/5755 1996/7323
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : İzmir 7.Asliye Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 21.12.1995
Nosu : 1995/932-1155
Davacı : Yılmaz Güngör vs. Vek.Av.Nedim Aksoy
Davalı : Karayolları Genel Müd.Vek.Av.Kubilay Duransoy
Dava dilekçesinde kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve
masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen
kabulüne dair verilen hüküm davalı vekili tarafından yasal süresi içinde
verilen temyiz dilekçesi ile temyiz edilmiş temyiz incelemesinin duruşmalı
olarak yapılması ise cevapla birlikte davacı vekili tarafından istenilmekle
taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz
eden davalı Vekili Av. Kubilay Duransoy ve aleyhine temyiz olunan davacılar
Vekili Av. Nedim Aksoy geldi. Gelen vekillerin sözlü açıklamaları
dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin
açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyaya getirtilen Görece Belediye Başkanlığının 16.10.1995 gün ve
1995/1580 sayılı yazısında, dava konusu taşınmazın 1/5000 ölçekli nazım imar
planında yer almakta ise de, doğal karakteri (tarla) korunacak alanda
kaldığı, Havza Koruma yönetmeliği hükümleri kapsamında bulunduğu
belirtilmiştir. Sözü edilen Su Havzalarını Koruma yönetmeliği gereği,
taşınmazın içinde yer aldığı alan, "kent dışı" (iskana ayrılmamış) olarak
tanımlanmış; yeni yerleşim birimlerine izin verilmeyen ve yalnız kırsal
nüfusun ihtiyacına cevap verecek ve tek bir ailenin oturmasını karşılayacak
ölçüde bağ ve sayfiye evi yapılmasına müsaade edilen yerlerden olup, böyle
bir taşınmazın arsa olarak değerlendirilmesine yasal olanak bulunmamaktadır.
İdari birimlerin bu yönetmelik ve plandaki kısıtlamalara rağmen taşınmazın
içinde yer aldığı alanda değişik nitelikteki imar faaliyetlerinde bulunmaları
taşınmazın belirtilen niteliklerini bertaraf etmeyeceğinden sonuca etkili
görülmemiştir. Esasen bir taşınmazın arsa niteliğinin belirlenmesinde geçerli
esaslar İmar Kanunu ve bu kanunun uygulanması (diğer mevzuat uyarınca özel
nitelikteki uygulamalar saklı kalmak üzere) sonucu yetkili mercilerin
(belediyeler, İmar-İskan Bakanlığı, Bayındırlık Bakanlığı) aldıkları
kararların uygulamaya konulması ile belirleneceği cihetle, taşınmazın içinde
yer aldığı alanda, bu idari mercilerin başka oluşumlara yol açan
faaliyetleri, bu konudaki esaslardan sapmayı, gerektirmez. O nedenle
taşınmazın yukarıda belirlenen nitelikleri dikkate alındığında, onun arsa
olarak değerlendirilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun
428. maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil
edilen davalı yararına takdir edilen 6.000.000 TL. vekalet ücretinin
davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine, temyiz peşin harcının istek
halinde temyiz edene iadesine, 17.9.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu V.Canbilen M.Tutar A.Nazlıoğlu
|
