 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18. HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1996/5252 1996/6050
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Bartın Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :13.2.1996
Nosu :1994/928-1996/93
Davacı :M.Salih Elgin vek.Av.Rıdvan Oktay
Davalı :Emine Mundanyalı vs.vek.Av.Cafer Arslan
Dava dilekçesinde ortaklığın giderilmesi istenilmiştir. Mahkemece
davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz
edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde, 15.11.1983 tarihinde kat mülkiyetine geçilmiş olan
22 bağımsız bölümden ibaret anagayrimenkulün üzerine üç kat daha çıkılıp yeni
bağımsız bölümler kazanıldığı belirtilerek bunlar da dahil olmak üzere
paydaşlara tahsis edilmek suretiyle paydaşlığın giderilmesi istenmiştir.
Mahkemece dava bu şekilde nitelendirilerek yeni bağımsız bölümlerin
kazanıldığı 1. 2. ve 3. katlarda kat mülkiyeti tesis edilmediği belirtilip
daha önce kat mülkiyeti tesis edilen 22 adet bağımsız bölüm de dahil olmak
üzere arsa payları verilen bağımsız bölümler paydaşlara tahsis edilmek
suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Kat Mülkiyeti Kanununun 7. maddesinin amir hükmüne göre kat
mülkiyetine tabi olan gayrimenkulde ortaklığın giderilmesi istenemez. Bu
hüküm kamu düzeni ile ilgili olup, mahkemece ve diğer ilgililerce resen
dikkate alınması gereken amir bir hükümdür. Bu yasa hükmüne rağmen kat
mülkiyeti tesis edilmiş olan bu yapıda, yeniden kat mülkiyeti tesis edilmek
suretiyle de olsa ortaklığın giderilmesine karar verilmesi usul ve yasaya
aykırıdır.
Diğer bağımsız bölüm maliklerinin karşı çıkmamaları halinde bu konuda
Kat Mülkiyeti Kanununun 44. maddesinin uygulanması söz konusu olup, bu madde
kapsamındaki uygulama, paydaşların oybirliği ile alacakları bir karara
dayanılarak Tapu Dairesince idari bir işlemle gerçekleştirilebileceği cihetle
böyle bir uygulama mahkemenin görevi dışındadır.
Bu durumda ve Kat Mülkiyeti Kanununun 10. maddesinin son fıkrası
kapsamı dışında da bulunan (taşınmazda müşterek veya iştirak halinde mülkiyet
söz konusu olmayıp esasen kat mülkiyeti kurulmuş olduğu için) uyuşmazlıkla
ilgili davanın reddine karar verilmesi gerekirken yasaya aykırı olarak
ortaklığın giderilmesine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun
428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde
temyiz edene iadesine, 13.6.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu V.Canbilen M.Tutar İ.N.Erdal
|
