 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
96/5225 96/5807
ÖZET:6570 sayılı yasanın 7/d maddesine göre açılan dava esastan
rededilmişse bu maddeye dayanılarak ikinci defa dava açılamaz.
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı tahliye davasına dair karar davalılar tarafından süresi içinde temyiz
edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi
istemine ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalılar
vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalıların kiracı olarak bulundukları taşınmazı 12.1.1995
tarihinde satın aldığını o yerde işyeri açacağını iddia ederek 22.12.1995
tarihinde bu davayı açmıştır.
Davalı davayı cevaplamamış ve duruşmaları da izlememiştir.
Davalılar ile önceki malik arasında akdedilen kira sözleşmesinin
1.7.1993 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli olduğu anlaşılmaktadır. Davacının
bu yeri 12.1.1995 tarihinde satın aldığı, bu durumu ve ihtiyaç iddiasını
iktisaptan itibaren bir ay içerisinde davalılara tebliğ ettirdiği önceki dava
dosyası içeriğinden anlaşılmaktadır.
Dava kira akdinin sonunda açılmadığına ve iktisaptan itibaren bir ay
içerisinde ihtar yapılarak yine iktisaptan itibaren 6 ayın dolmasından sonra
dava açıldığına göre bu davanın yasal dayanağını 6570 sayılı kanunun 7/d
maddesi teşkil etmektedir.
6570 sayılı yasa ihtiyac sebebine dayanan davalıların akdin sonunda
açılması gerektiğini 7. maddesinde kabul ederken aynı maddenin (d) bendinde
istisnai bir kabulle kiralananı yeni iktisap eden kişinin sözleşmeyle bağlı
olmaksızın ne zaman dava açabileceğini düzenlemiştir. Bu istisnai
düzenlemeden o hakkın yani sözleşme süresine bağlı olmaksızın tahliye
istenebilmesinin ancak bir defaya mahsus olarak kullanılabileceğinin kabulü
icap eder. Davacı bu hakkını Bursa 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 995/923 esas
sayılı davasıyla kullandığı ve fakat o davanın reddedildiği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla davacının ancak akdin süresinin bitiminde dava açabileceği
ortadadır. Bu hakkın kullanılması suretiyle açılan ilk davanın reddedilmiş
olması davacıya yeni bir dava hakkı vermez. Dava hakkına ilişkin bu hususun
resen gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken bundan zuhul
olunarak yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, istek halinde
peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 10.6.1996 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ö.N.Doğan M.Elçin S.Tükenmez Ş.K.Erol M.Tunaboylu
|
