 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.HUKUK DAİRESİ
Sayı :
Esas Karar
96/482 96/2428
Y A R G I T A Y İ L A M I
13.3.1996
Özet: Evlilik birliğinin yeniden kurulamaması sebebiyle boşanma
davacının davalıyı uzun süre terkinden kaynaklanmış olup, maddi tazminata
mahkum edilebilmesi için yeterli derecede kusurludur.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki
istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün temyiz eden tebligata rağmen
gelmedi. Karşı taraf Mehmet Yenigün bizzat geldi. Gelenin konuşması
dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya
bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı 10 yıl süre ile davalıyı baba evine bırakarak ilgilenmemek ve
Medeni Kanunun 151 ve 152. maddeleri ile öngörülen ailevi görevlerini yerine
getirmemekle boşanma nedeninde kusurludur. Davalıya yönelik bir kusuru
bulunmadığından Medeni Kanunun 143/1. maddesi gereği davalının boşanmakla
beklenen hakları zedelenmiştir. Davalı için maddi ödence takdiri bu itibarla
yasal kurallara uygundur. Ancak, zedelenen beklenti halindeki hakları
karşılayacak miktarda değildir. Medeni Kanunun 4. maddesi ile öngörülen
hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak yetersiz olan ödencenin uygun miktara
çıkarılması gereği ile hükmün bozulması uygun bulunmuştur.
S O N U Ç : Temyize konu hükmün 2. bentte belirtilen nedenlerle
BOZULMASINA, diğer itirazlarının 1. bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE,
temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oyçokluğuyla karar verildi.
12.3.1996
Başkan Üye Üye Üye Üye
Tahir Alp Nedim Turhan Hakkı Dinç Ferman Kıbrıscıklı Özcan Aksoy
MUHALEFET ŞERHİ
Olayımızda Medeni Kanunun 143/1. maddesi şartları oluşmamıştır.
Boşanmada her iki taraf da kusursuzdur. Kocanın karısını terk edip Yurt
dışına gitmesi nafaka sorumluluğunu doğurur. Nitekim davalı kadın ayrılık
döneminde müteadid nafaka davaları açmış ve nafakaya hükmedilmiştir.
Davalı lehine maddi tazminata hükmedilmesi yanlış ise de aleyhe temyiz
olunmadığından hükmün tümünün Onanması gerekir.
Bu sebeple sayın çoğunluğun Bozma kararına katılmıyorum.
Üye
Ferman Kıbrıscıklı
|
