 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
96/3138 96/3346
ÖZET: Belirli kuruluşun belirli endeksine göre yıllık kira artırımı
buna göre kararlaştırılmışsa bu koşul geçerlidir.
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı tahliye - alacak davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde
temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp
düşünüldü.
Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve ödenmeyen kira
alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş ve hükmü
davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, 1.5.1994 başlangıç tarihli yazılı sözleşme ile kiralananın
kiracısı olan davalının 1.5.1995 tarihinde başlayan dönemin ilk ay kira
parasını eksik ödediğini, sözleşmenin özel şartlarının 5. maddesine göre
arttırım yapılmadığını, ihtarnamenin fayda sağlamadığını iddia ile bu davayı
açmıştır.
Davalı, Yargıtay kararları ile saptanan artış oranının daha düşük
olduğunu, kendisinin Yargıtay Kararlarına uygun biçimde ödeme yaptığını
savunarak davanın reddini istemiştir.
Taraflar arasındaki yazılı sözleşmenin özel şartlarının 5. maddesinde
yeni kira döneminde aylık kiranın ne kadar arttırılacağı belirtilmiştir.
Orada İstanbul Ticaret Odasının toptan eşya fiyatları endeksine göre ve Mart
ayı endeksleri arasındaki artış oranında arttırma yapılması belirtildiğinden,
hangi oda endeksi, hangi tür endeks ve hangi aylar endeksi arasındaki artış
öngörüldüğü açıkca belirtilmiş olduğundan arttırılacak miktarın belli ve
muayyen olduğunun kabulü icap eder. Bu artırım oranı taraflarca
kararlaştırıldığına, kendileri tarafından değiştirilmediğine, veya mahkeme
kararı ile ayrı bir kira bedeli saptanmadığına göre davalının sözleşmede
belli oranda artırma yapması icap eder. Davalı buna göre ödeme yapmadığına
göre eksik ödeme sebebiyle temerrüt olgusunun gerçekleştiği ve bir kısım borç
kaldığı sabittir. Buna göre karar verilmesi gerekirken yazılı nedenlerle
davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle
bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 2.4.1996 tarihinde oybirliğiyle
karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ö.N.Doğan M.Elçin S.Tükenmez Ş.K.Erol M.Tunaboylu
|
