 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Ceza Genel Kurulu
E. 1996/3-36
K. 1996/42
T. 12.3.1996
* ORMAN SUÇU
* BÜYÜK YERLEŞİM MERKEZİNDE SUÇ
İŞLENMESİ
ÖZET : İzmir Konak Belediyesi sınırları içinde, Gültepe'de oturan ve burada
başkaları tarafından kesilen orman emvalini evine götürmek suretiyle suç
işleyen sanık hakkında, Orman Yasasının 91/son maddesinin uygulanması
gerekir.
(6831 s. OK. m. 91/son) (765 s. TCK. m. 119)
Orman Yasasına aykırı davranmak suçundan sanık Rıza'nın, 6831 sayılı Yasanın
91/5, TCY.nın 119; 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri gereğince 840.000 lira
ağır para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, (İzmir Üçüncü Sulh Ceza
Mahkemesi)'nce verilen 26.12.1994 gün, 1887/2442 sayılı hükmün katılan
tarafından temyizi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay Üçüncü Ceza Dairesi,
28.6.1995 gün, 6905/8518 sayı ile;
"Kağızman B......... Köyü nüfusuna kayıtlı olup, İzmir'de oturan sanık
hakkında, Orman Yasasının 91/son maddesinin uygulanması gerekeceği cihetle
TCY.nın 119. maddesi ile işlem yapılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde
hüküm kurulması" isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme, 11.9.1995 gün, 1415/1690 sayı ile;
"Suçun işlendiği ve sanığın oturduğu yer yüzbin nüfuslu Gültepe Mahallesi'dir.
İzmir Konak Belediyesi sınırları içindedir. Orman Yasasının 91/son maddesinin
uygulanması için, sanığın oturduğu yer orman içi köyü olmalıdır" gerekçesiyle
önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi katılan vekili tarafından süresinde
istenildiğinden dosya, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın "bozma" istemli 12.2.1996
günlü tebliğnamesiyle Birinci Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca
okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Başkaları tarafından kesilen orman emvalini toplayarak evine götüren sanığın,
Orman Yasasının 91/5, TCY.nın 119 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri
gereğince cezalandırılmasına karar verilen olayda; Özel Daire ile Yerel
Mahkeme arasında oluş ve sübutta bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Çözümlenecek
sorun, sanık hakkında Orman Yasasının 91/son maddesinin uygulanıp
uygulanmayacağına ilişkindir.
2896 sayılı Yasa ile değişik 6831 sayılı Orman Yasasının 91. maddesinin son
fıkrasında; "14. maddedeki suçları, suçun işlendiği orman içi köy nüfusuna
kayıtlı ve fiilen bu köyde oturanlar dışındakilerin işlemesi halinde,
yukardaki cezalar iki misli artırılır" hükmü yer almaktadır.
Orman Yasası ile orman içi köyünde oturan ve burada nüfusa kayıtlı olanlar
lehine özel hükümler getirilmiştir. Örneğin, Yasanın 31 ve 32. maddelerinde
mülki sınırları içinde Devlet Ormanı bulunan köylerde, bu köy nüfusuna
kayıtlı ve köyde oturan ihtiyaç sahiplerine emval verilebileceği kabul
edilmiştir. Ormanda kesim ve istihsal işlemleri de öncelikle orman köylüleri
tarafından yerine getirilmekte ve maliyet bedeli üzerinden kendilerine
yakacak odun verilmektedir. Uyuşmazlığa konu olan Orman Yasasının 91/son
maddesi de orman içi köylüleri lehine düzenlenmiş hükümlerdendir. Bu hükme
göre; suçun, orman içi köy sınırları içindeki ormandan işlenmesi, failin bu
köy nüfusuna kayıtlı olması ve fiilen bu köyde oturması hallerinde ceza
artırılmayacak, bu koşullardan birinin gerçekleşmemesi halinde ise ceza, iki
misli artırılacaktır. Suçun, orman kenarı veya orman dışı köylerde işlenmesi
halinde, failin o köyde oturup oturmadığına bakılmaksızın, suçun orman içi
köyü sınırları içinde işlenmesi halinde ise failin, o köy nüfusuna kayıtlı
olmaması ve fiilen o köyde oturmaması halinde sözü geçen fıkra ile uygulama
yapılmalı ve ceza artırılmalıdır. Yasa koyucu, suç yerini değil orman için
köylerde oturanları nazara almış, orman içi köylülerinin kendi köylerinin
sınırları içinde suç işlemeleri halinde bulundukları yer ve koşullar
nedeniyle diğer köylülere ve kentlerde oturanlara göre daha az ceza ile
cezalandırılmalarını kabul etmiştir.
Maddi olayda; Kağızman B..... Köyü nüfusuna kayıtlı olup, İzmir Konak
Belediyesi sınırları içinde, Gültepe'de oturan sanık, suçu burada işlemiştir.
Bu nedenle hakkında Orman Yasasının 91/son maddesinin uygulanması
gerekmektedir. Orman Yasasının 91/5-son maddesiyle ceza tayini halinde ise,
hükmolunacak cezanın miktarı itibariyle TCY.nın 119. maddesi ile işlem
yapılması olanaksızdır. Direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
S o n u ç : Açıklanan nedenlerle, yerel mahkeme direnme hükmünün
(BOZULMASINA), 12.3.1996 günü, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak
oybirliğiyle karar verildi.
|
